سهیلا پورحیدرغفاربی - عضو هیات علمی موسسه تحقیقات دیم کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مراغه، ایران
حسین نجفی - بخش تحقیقات علفهای هرز، موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
جعفر جعفرزاده - عضو هیات علمی موسسه تحقیقات دیم کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مراغه، ایران
غلامرضا قهرمانیان - عضو هیات علمی موسسه تحقیقات دیم کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مراغه، ایران

به منظور بررسی اثر دیورون ، اکسی فلورفن ، اگزادیازون و متری بیوزین به صورت پس رویشی دردزهای مختلف (۰، ۵۰، ۷۵ و ۱۰۰ درصددز توصیه شده ) بر کنترل علفهای هرز در مزرعه بالنگوی شهری ، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با ۳ تکرار در موسسه تحقیقات کشاورزی دیم کشور (واقع در شهرستان مراغه ) در سال زراعی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ اجرا شد. تراکم کاشت بالنگو ۲۵۰ دانه در مترمربع در نظر گرفته شد. نمونه برداری از تراکم و وزن خشک علفهای هرز و بالنگوی شهری ۳۰ روز بعد از سم پاشی انجام شد. نتایج نشان داد که متری بیوزین بیشترین کنترل روی علفهای هرز و کمترین اثر منفی بر تراکم و وزن خشک بالنگوی شهری داشت . اکسی فلورفن و اگزادیازون ، با وجود این که در رتبه های بعدی کنترل علفهای هرز قرار داشتند، ولی در مقایسه با شاهد (دز ۰) به شدت باعث کاهش تراکم و وزن خشک بالنگوی شهری شدند، به طوری که با افزایش دز مصرفی این علف کش ها اثرات منفی روی صفات مورد مطالعه این گیاه داروئی بیشتر شد. بیشترین زیست توده بالنگوی شهری (۲۰ و ۱۵ گرم در مترمربع ) به ترتیب در شاهد و دز ۵۰ درصد متری بیوزین و کمترین آن در تمامی دزهای علف کش دیورون ودز ۱۰۰ درصدی اکسی فلورفن مشاهده شد.

بالنگو، دیم ، علف کش ، کنترل شیمیایی