ثریا نوید - دانشجوی دکترای اکولوژی گیاهان زراعی، دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، ایران، کرج،ایران
سیروس حسن نژاد - دانشیار گروه اکوفیزیولوژی گیاهی دانشگاه تبریز، ایران

جهت بررسی اثر تراکم بالنگوی شهری بر جمعیت علفهای هرز، آزمایشی مزرعه ای در سال زراعی ۹۵-۱۳۹۴در ایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز اجرا شد. آزمایش به صورت فاکتوریل دوعاملی در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار بود که عامل های آزمایش شامل : تراکم های بوته (۸، ۱۶ و ۲۴ بوته در مترمربع ) و کنترل علف هرز (وجین و عدم وجین ) بودند. بر اساس نتایج این آزمایش ، برهم کنش عامل های آزمایش بر تمام صفات مورد مطالعه معنی دار بود. سلمه تره ، تاج خروس ریشه قرمز و چسبک ، به عنوان علفهای هرز غالب مزرعه بالنگو در تراکم ۸ بوته در مترمربع از بیشترین تراکم و زیست توده برخوردار بودند. افزایش تراکم بوته تا ۲۴ بوته در مترمربع در شرایط وجین ، باعث کاهش تراکم و زیست توده علفهای هرزو افزایش عملکرد بیولوژیک (۷/۱۷ درصد) بالنگو شد. بیشترین درصد افزایش عملکرد بیولوژیک نسبت به عدم وجین نیز در تراکم ۱۶ بوته در مترمربع بالنگو (۰/۲۵ درصد) مشاهده شد. بنابراین ، تراکم ۲۴ بوته در مترمربع و وجین علفهای هرز می تواند به عنوان راهکارهای زراعی و مدیریتی در کنترل علفهای هرز و تراکم ۱۶ بوته در مترمربع به عنوان تراکم بهینه در افزایش تولید گیاه دارویی بالنگو و کاهش علفهای هرز، می تواند مدنظر باشد.

تراکم علف هرز، زیست توده علف هرز، عملکرد بیولوژیک ، قره زرک .