یوسف رضاخانی - گروه مهندسی عمران، مهندسی و مدیریت ساخت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد پردیس، تهران، ایران
ندا عزیزی - گروه مهندسی عمران، مهندسی و مدیریت ساخت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد پردیس، تهران، ایران
علی سلمی - گروه مهندسی عمران، مهندسی و مدیریت ساخت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد پردیس، تهران، ایران

در حال حاضر صنعت ساخت و ساز یک صنعت پیچیده و گسترده در سراسر جهان با توجه به زنجیره تامین، محصولات و فرآیندهای خود است و با معضلی مشابه که سازندگان در زمان خود در دهه های گذشته با آن مواجه بودند، قرار دارد. محدوده، هزینه و زمان، محدودیت های سه گانه مدیریت پروژه و عوامل پیشرو در تعریف کلی عملکرد پروژه هستند. بهره وری و کارایی هر پروژه ساختمانی از طریق محدودیت های سه گانه آن اندازه گیری می شود، بنابراین عواملی که بر موفقیت پروژه تاثیر می گذارند به طور قابل توجهی مهم هستند. علی رغم اهمیت درک شاخص های عملکرد پروژه، مطالعات تجربی کمی در دهه گذشته از نظر تحلیل عوامل تعیین کننده عملکرد ساختمان های بلند در پروژه های مهندسی، تدارکاتو ساخت و ساز (EPC) انجام شده است. از این رو، هدف این مقاله تحلیل فعالیت های حیاتی (EPC) در پروژه های ساختمانی مسکونی در مقیاس بزرگ در ایران، با استفاده از روش تاپیسی به عنوان یک تکنیک تصمیم گیری چند ویژگی گروهی است. نتایج نشان می دهد که طراحی مهندسی، برنامه ریزی و کنترل پروژه عوامل مهمی هستند که به عملکرد پروژه کمک می کنند.

ساخت و ساز،پروژه های EPC، برنامه ریزی و کنترل پروژه، پروژه های ساختمانی