محمدعلی شاه حسینی - دانشیار، گروه بازرگانی، دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
مسعود کیماسی - استادیار، گروه بازرگانی، دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
مهدی شامی زنجانی - دانشیار، گروه فناوری اطلاعات، دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
مریم حقیقی خواه - دانشجوی دکتری، رشته سیاستگذاری بازرگانی، دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

هدف: امروزه، با ظهور فناوری های جدید و ایجاد تغییرات گسترده در رفتار مشتریان، صنعت بانکی دستخوش تغییر ساختار و رویکردهای سازمان دهی فرایندهای تجاری شده است. تحولات فناوری، الزامات قوانین و مقررات و بحران در اقتصاد در کنار تغییر انتظارات مشتریان، ضرورتی برای ایجاد تحول اساسی در نظام بانکی است. با در نظر گرفتن این عوامل، بانک های سنتی، با چالشهای نوآوری در فرایندهای خود مواجهند. در این میان، شرکت های فین تک با بهره مندی از فناوری های دیجیتال، خدمات نوآورانه ای را برای مشتری مداری بیشتر عرضه کرده اند که در مواقعی بسیار کارآمدتر از بانک ها بوده است. همکاری میان این دو نهاد، در قابلیت های هر طرف و آورده های آن برای طرف مقابل ریشه دارد و به اشکال گوناگون انجام شده است. در این مقاله با برشمردن عوامل اثرگذار بر الگوی همکاری بانک و فین تک، راهبردهای همکاری بانک و فین تک بررسی شده است. روش: برای دستیابی به هدف پژوهش، روش مرور نظام مند ادبیات پژوهشی مدنظر قرار گرفته است؛ از این رو با استفاده از چارچوب بیانیه پریزما، ۹۸۶ مقاله انتخاب و طی دو مرحله پالایش، در نهایت ۴۱ مقاله برای مرور نظام مند انتخاب شد. یافته ها: ۴۳ مولفه به عنوان عوامل موثر بر شکل گیری الگوهای همکاری در قالب ۱۱ سازه و ۴ مقوله اصلی شامل مشخصات طرفین، ویژگی های ارتباطی، مقتضیات همکاری و عوامل کلان صورت بندی شد. نتیجه گیری: در پژوهش حاضر، عوامل زیادی به شکل گیری الگوی همکاری بانک و فین تک منجر شد؛ از این رو نباید آن را پدیده ای ساده انگاشت و باید به مفهوم چندبعدی این پدیده پیچیده با توجه بیشتری نگریست.

بانکداری, فینتک, الگوی همکاری