اعظم ربانی - کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، استان خراسان شمالی، بجنورد، ایران

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی زوج درمانی هیجان مدار بر سازگاری زناشویی و تنظیم هیجان در زوجین مراجعهکننده به مراکز مشاوره شهر تهران است. روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی است و از طرح گروه کنترل استفادهشده است. جامعه آماری تحقیق شامل تمامی زوجین دارای تعارض مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر تهران است که ۳۰نفر از آنها بعنوان حجم نمونه انتخاب شدند. ابزارهای جمع آوری اطلاعات پرسشنامه سازگاری زناشویی گراهام بی اسپانیر DAS و پرسشنامه دشواری در تنظیم هیجان DERS گرتز و رومز ( ۲۰۰۴ ) است. آزمودنی های گروه آزمایش به مدت ۱۰ جلسه یک و نیم ساعته به شیوه گروهی و با توالی هر هفته یک جلسه در معرض مداخله زوج درمانی هیجانمدار قرار گرفتند. اما برای گروه کنترل مداخله ای ارایه نشد. جهت تجزیه وتحلیل اطلاعات از آزمون کواریانس با استفاده از نرم افزار spss انجام شد. نتایج آزمون کواریانس نشان داد که پروتکل زوج درمانی هیجان مدار بر سازگاری زناشویی و دشواری در تنظیم هیجان در زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر تهران تاثیر معنی داری در سطح ۰/۰۵ داشته است. براین اساس می توان بیان نمود که درمان زوج درمانی بر سازگاری زناشویی و تنظیم هیجان در زوجین موثر بوده ومی توان از این نوع مداخله در مشاوره و درمان زوجی به ویژه زوجین دارای تعارض استفاده نمود.

زوج درمانی، سازگاری زناشویی، دشواری در تنظیم هیجان.