صادق نورمحمدی - دانشجوی دکتری مدیریت دولتی، گروه مدیریت، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران
کیومرث احمدی - استادیار، گروه مدیریت، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران
عادل صلواتی - استادیار، گروه مدیریت، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران

توسعه سرمایه های سازمانی، نیازمند برنامه ریزی آموزشی و بهره مندی از الگوها و روش های آموزشی است که این موضوع در بندهای ۲-۴-۵-۱۶ سیاست های کلی نظام اداری مورد تاکید قرار گرفته است. افرادی که تحت نظر منتور می باشند منافعی از قبیل دستیابی به تحرک شغلی، پاداش بهتر، افزایش سازگاری هنگام مواجهه با موقعیت های جدید، صلاحیت حرفه ای بیشتر، افزایش رضایت شغلی، کاهش استرس شغلی و تعارض نقش، را به دست می آورند هدف این پژوهش، طراحی مدلی جامع برای استقرار نظام منتورینگ در وزارت امور اقتصادی ودارایی می باشد. رویکرد تحقیق، کیفی و راهبرد با استفاده از روش داده بنیاد است. همچنین جامعه آماری تحقیق شامل ۲۰ نفر از خبرگان درون دانشگاهی و کارشناسان و ذیحسابان خبره و با تجربه ی وزارت امور اقتصادی و دارایی بود. نتایج پژوهش نشان داد که مدل استقرار نظام منتورینگ در وزارت امور اقتصادی ودارایی دارای شامل: شرایط علی (اهداف اولیه و اهداف ثانویه)، مقوله ها (دستیابی به الگوی استقرار نظام منتورینگ در سازمان و تعاملات و ارتباطات در سازمان)، بسترها (مهارت های مدیریت، فرهنگ سازمانی، برنامه ریزی عملیاتی، سیستم ها و فنآوری، سرمایه انسانی)، عوامل مداخله گر (موانع ساختاری، موانع محتوایی)، راهبردها (شرایط و ویژگی های فردی و شرایط و ویژگی های سازمانی)، پیامدها (مزایای فردی و مزایای سازمانی) می باشد که طبق نظر خبرگان آن را می توان به عنوان الگویی مناسب برای استقرار نظام منتورینگ در وزارت امور اقتصادی ودارایی معرفی نمود.

مدیریت منابع انسانی, منتور, نظام منتورینگ, وزارت امور اقتصادی ودارایی