کاظم ندافی - استادیار دانشگاه علوم پزشکی تهران ، دانشکده بهداشت
محمد طایفه رفیعی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت محیط ، دانشگاه علوم پزشکی تهران
اکبر غلامپور - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت محیط ، دانشگاه علوم پزشکی تهران

کیتوزان مشتق دی استیله کیتین است کهبه عنوان یک پلیمر کاتیونی قابل تجزیه بیولوژیکی مطرح می باشد. این بیوپلیمر سه دهه است که در تصفیه آب و فاضلاب کاربرد داشته و دارای توانایی های منحصر بفرد در انعقاد و لخته سازی ذرات معلق و کلوئیدی ، جذب روغن و گریس محلول و همچنین فلزات سنگین چیلیت شده می باشد.کیتوزان می تواند به عنوان جایگزینی منایب برای نمک های آلومینیوم و پلی الکترولیت های سنتتک در تصفیه آب و فاضلاب مورد توجه قرار گیرد. کارایی کیتوزان در انعقاد و لخته سازی ذرات معلق و کلوئیدی و همچنین جذب یونهای محلول با انحلال آن در محلول اسید و حالات مختلف دی استیلاسیون یهیود می یابد . استفاده از کیتوزان در تصفیه آب و فاضلاب دارای مزایای از قبیل کاهش اثرات سو بهداشتی باقیمانده آلومینیوم و پلیمرهای مصنوعی ، تولید لجن قابل تجزیه بیولوژیکی ، کاهش حجم لجن دفعی ، جداسازی یونهای فلزی محلول و فلزات سنگین ، نیاز کم به مواد شیمیایی تنظیم کننده ph و قلیائیت ، کاهش یونهای محلول موجود در آب و فاضلاب ، استفاده مجدد از زایدات محصولات دریایی و ... می باشد.

کیتوزان ، بیوپلیمر ، انعقاد و لخته سازی ، فلزات سنگین