پریسا اخوان - M. A. Graduate Dramatic Literature Soore University
اکرم قاسم پور - lecturer of Art Faculty, Soore University, Tehran, Iran

بی­ شک امر تعلیم و تربیت یکی از بزرگترین دغدغه­ های بشر در طول تاریخ بوده است و تعدد نظریه­ های تربیتی خود نشان از اهمیت این موضوع نزد همه فرهنگ ­های بشری دارد. به روز شدن و ایستا نبودن نظریه ­های تربیتی نیز خود موید تکاپو و قابلیت ­های ضمنی و عینی امر تعلیم و تربیت است که در عصر حاضر به همراهی با نظریه ­های انتقادی انجامیده است. هانری ژیرو یکی از مهمترین نظریه­ پردازان انتقادی معاصر و واضع نظریه تعلیم و تربیت مرزی است. این نظریه که یکی از اثربخش ­ترین نظریات تربیتی پست ­مدرنیستی است با اهداف رهایی­ب خش سعی در تربیت نسل­ های جدید برای زندگی دموکراتیک در یک جامعه مساوات­ خواه دارد. حسن نیرزاده نوری، معلمی ایرانی است که از دهه سی تا دهه شصت خورشیدی به آموزش و تعلیم الفبا با کمک گرفتن از هنر نمایش پرداخته است. روش به کارگیری ارکان نمایش ایرانی توسط او فراتر از تعلیم صرف الفبا، به پرورش فکری و معنوی دانش ­آموزان می­ انجامد. پژوهش پیش رو به روش تحلیلی - توصیفی صورت گرفته و قصد دارد تا با مطالعه مولفه ­های تدریس نیرزاده و انطباق آنها با نظریه تعلیم و تربیت مرزی ژیرو، به این پرسش اصلی پاسخ دهد که شیوه نیرزاده چگونه می­ تواند همسو با مولفه­ های تربیتی هانری ژیرو شمرده شود؟ و پرسش فرعی اینکه شیوه تدریس نیرزاده با چه بخش یا بخش­ هایی از نظریه ژیرو تفاوت دارد؟ این پژوهش خود را بر این فرضیه استوار می ­سازد که آموزش ابتدایی در ایران با بهره­ مندی از هنر نمایش می ­تواند خود را به نظریات تعلیم و تربیت پست­ مدرن ژیرو (نظریه تعلیم و تربیت مرزی) نزدیک کند و در عین حال ارزش ­های بومی خود را حفظ کرده، به نسل نوآموز انتقال دهد.                

Henry Giroux, border education, Hassan Nayyerzadeh Noori, Iranian drama