مهدی میرزائی - دکتری برق-قدرت، مدرس گروه برق، مرکز خداآفرین، واحد کلیبر، دانشگاه آزاد اسلامی، کلیبر، ایران.
محمد محمدیان - دانشجو، گروه برق، مرکز خداآفرین، واحد کلیبر، دانشگاه آزاد اسلامی، کلیبر، ایران.
محسن محمودی محمودعلیلو - دانشجو، گروه برق، مرکز خداآفرین، واحد کلیبر، دانشگاه آزاد اسلامی، کلیبر، ایران.
مهدی اسکندری - دانشجو، گروه برق، مرکز خداآفرین، واحد کلیبر، دانشگاه آزاد اسلامی، کلیبر، ایران.
مهدی برجی - دانشجو، گروه برق، مرکز خداآفرین، واحد کلیبر، دانشگاه آزاد اسلامی، کلیبر، ایران.
ابراهیم مولانی - دانشجو، گروه برق، مرکز خداآفرین، واحد کلیبر، دانشگاه آزاد اسلامی، کلیبر، ایران.

هدف اساسی در برنامه ریزی انتقال، توسعه اقتصادی سیستم تا حد ممکن و نیز حصول سطح قابلیت اطمینان قابل قبول می باشد. به طور کلی توسعه سیستم با تعیین جایگزین تقویتی و زمان اعمال آن مرتبط می باشد. همچنین تصمیم گیری در رابطه با از کارافتادگی و جایگزینی سیستم فرسوده معادل، یکی از وظایف بسیار مهم در برنامه ریزی انتقال می باشد. برنامه ریزی انتقال یک مسئله بسیار پیچیده بوده و معمولا به چندین مسئله فرعی در مدل سازی سیستم تقسیم می شود. هماهنگی بین مسئله های فرعی ضروری می باشد. قضاوت مهندسان طراحی و جایگزین های عملی از قبل انتخاب شده، نقش مهمی را در هماهنگی بازی می کند. بسیاری از روش های بهینه سازی مدل سازی برای طراحی خطوط خطوط انتقال در گذشته توسعه داده شده است. مهمترین ویژگی متمایز کننده برنامه ریزی احتمالاتی، ترکیب کردن ارزیابی قابلیت اطمینان احتمالاتی و آنالیز اقتصادی در فرآیند ارزیابی قابلیت اطمینان احتمالاتی و آنالیز اقتصادی در فرآیند برنامه ریزی می باشد. این پژوهش بر اصول مقدماتی برنامه ریزی احتمالاتی خطوط انتقال متمرکز می باشد. پژوهش حاضی از نوع کتابخانه ای و مروزی می باشد.

برنامه ریزی، انتقال، قابلیت اطمینان، هزینه، مقایسه نسبی، برنامه ریزی تصادفی