پگاه نجات - Assistant Professor of Psychology, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran
علی حیرانی طبس - MA Student of General Psychology, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran

مقدمه: موضوع نظریه مدیریت وحشت تبیین اثر برجستگی فکر مرگ بر کارکردهای روانی انسان است. پژوهش حاضر با هدف آزمودن کارایی یک روش تصویری برای القای تهدید مرگ بر مبنای این نظریه انجام شد. هدف دوم این مطالعه، مقایسه دسترسی­ پذیری فکر مرگ ناشی از القای تهدید بیماری کرونا با دسترسی­ پذیری فکر مرگ ناشی از القای تهدید مرگ بود. روش کار: شرکت­ کنندگان ۱۴۸ دانشجو بودند که به تصادف به یکی از شش شرایط آزمایشی حاصل از دو عامل نوع تهدید (مرگ، کرونا، دندان ­درد) و وجود تاخیر زمانی (آنی، متاخر) گمارش شدند. پاسخ­گویان ابتدا مورد دستکاری تصویری با محتوای نوع تهدید قرار گرفتند و سپس بلافاصله (شرایط آنی) یا بعد از انجام یک تکلیف نامربوط (شرایط متاخر)، جهت سنجش میزان دسترسی­ پذیری فکر مرگ به تکلیف تصمیم­ گیری واژگانی پاسخ دادند. یافته­ ها: زمان واکنش به واژه ­های مرتبط با مرگ به دنبال القای تهدید مرگ و نه سایر تهدیدها کمتر از زمان واکنش به واژه ­های منفی بود. همچنین، الگوی دسترسی­ پذیری فکر مرگ ناشی از القای تهدید کرونا در شرایط متاخر بیش از شرایط آنی به الگوی دسترسی­ پذیری فکر مرگ ناشی از القای تهدید مرگ شبیه­ بود. نتیجه ­گیری: یافته­ های حاضر حکایت از موثر بودن روش تصویری پیشنهادی برای برجسته نمودن فکر مرگ داشت. افزون بر این، الگوی حاصل از القای تهدید کرونا دلالت بر فراخوانی بیشتر فکر مرگ توسط آن در مقایسه با القای تهدید مرگ نمود. یک تبیین ممکن برای این یافته قدرت و عینیت بالای تداعی یک بیماری با مرگ در بحبوحه همه­ گیری آن بیماری است.

Terror management theory (TMT), Death-thought accessibility (DTA), COVID-۱۹, Death, Threat, نظریه مدیریت وحشت, دسترسی­ پذیری فکر مرگ, بیماری کووید, مرگ, تهدید