پریسا ملکی
رحمان پاتیمار
حجت الله جعفریان
عبدالرسول سلمان ماهینی
رسول قربانی
محمد قلی زاده
محمد هرسیج

طی سال های گذشته، اوتروفیکاسیون در اثر فعالیت های انسانی به عنوان یک مسئله اصلی اکولوژیک برای مناطق ساحلی شناخته شده است که منجر به تغییرات چشمگیری در فاکتورهای فیزیکوشیمیایی و بیولوژیک می شود. هدف از این مطالعه، بررسی تعیین وضعیت اوتروفی خلیج گرگان بود که با استفاده از شاخص کارلسون که یکی از بهترین روش های ارزیابی وضعیت اوتروفی پیکره های آبی می باشد، انجام شد. منطقه مورد مطالعه، خلیج گرگان بود که در جنوب شرق دریای خزر واقع شده است. نمونه برداری به صورت فصلی با سه تکرار از تابستان ۱۳۹۷ لغایت بهار ۱۳۹۸ در ۲۳ ایستگاه انجام شد. فاکتورهای نیترات، فسفات، کلروفیل- آ، عمق و شفافیت اندازه گیری شد. مقادیر شاخص کارلسون بر حسب کلروفیل -آ نشان داد که خلیج در سه فصل تابستان، پاییز و زمستان در وضعیت اوتروف (با اعداد به ترتیب ۴۸/۵۳، ۶۹/۵۳ و ۶۷/۵۳) و در فصل بهار در وضعیت مزوتروف (با عدد ۷۵/۴۲) قرار داشت. بر حسب میزان فسفات، در فصل های پاییز و زمستان اوتروف (با اعداد ۲۲/۶۹ و ۱۷/۵۵) و در فصل های تابستان و بهار در وضعیت اولیگوتروف (با اعداد ۷۵/۲۶ و ۳۰/۳۵) قرار داشت و بر حسب شفافیت در هر چهار فصل در وضعیت اوتروف (با اعداد به ترتیب ۳۳/۶۳، ۶۱/۶۱، ۹۳/۶۰، ۵۸/۶۱) قرار داشت. به طورکلی، نتایج نشان داد که خلیج گرگان در زمان نمونه برداری در این پژوهش، در محدوده مزوتروف به اوتروف قرار داشت. بنابراین، مدیریت حفاظتی بیشتر این اکوسیستم با ارزش ضروری است.

Gorgan Bay, Trophy, Carlson’s index, Chlorophyll-α, Depth, Nitrate, Phosphate, خلیج گرگان, اوتروفی, شاخص کارلسون, کلروفیل -آ, عمق, نیترات, فسفات