پاسخ فاکتورهای رشدی و فیزیولوژیکی پاجوش های زرشک (Berberis vulgaris L.) تلقیح شده با باکتری های محرک رشد گیاه به شوری آب آبیاری
عنوان مقاله: پاسخ فاکتورهای رشدی و فیزیولوژیکی پاجوش های زرشک (Berberis vulgaris L.) تلقیح شده با باکتری های محرک رشد گیاه به شوری آب آبیاری
شناسه ملی مقاله: JR_JHSUM-36-2_015
منتشر شده در در سال 1401
شناسه ملی مقاله: JR_JHSUM-36-2_015
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
سعید دقیقی - عضو هیئت علمی دانشگاه بیرجند
فرهاد آذرمی آتاجان - استادیار گروه علوم و مهندسی خاک دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند
نسیبه چوپانی آقچ - دانش آموخته کارشناسی ارشد گیاهان دارویی، دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند
خلاصه مقاله:
سعید دقیقی - عضو هیئت علمی دانشگاه بیرجند
فرهاد آذرمی آتاجان - استادیار گروه علوم و مهندسی خاک دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند
نسیبه چوپانی آقچ - دانش آموخته کارشناسی ارشد گیاهان دارویی، دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند
استفاده از باکتری های محرک رشد گیاه (PGPR) از روش های نوین برای افزایش تحمل گیاه به تنش شوری است. به منظور بررسی نقش باکتریهای محرک رشد گیاه بر رشد و برخی ویژگیهای فیزیولوژیکی پاجوش های زرشک تحت تنش شوری، مطالعه ای بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با ۳ تکرار در نهالستان اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل باکتریهای محرک رشد گیاه در سه سطح (شاهد (بدون تلقیح) و تلقیح با باکتریهای Pseudomonas sp. P۱ و Pseudomonas sp. P۲) و شوری آب آبیاری در سه سطح (شاهد، ۶ و ۱۲ دسی زیمنس بر متر از منبع کلرید سدیم) بود. نتایج نشان داد که شوری آب آبیاری موجب کاهش وزن خشک برگ، غلظت کلروفیل و کاروتنوئید، مقدار نسبی آب و نسبت پتاسیم به سدیم برگ پاجوش های زرشک شد. در مقابل با افزایش شوری، مقدار پرولین و قند کل و غلظت عناصر فسفر، سدیم و کلر برگ افزایش یافت. همچنین تلقیح با باکتریها وزن خشک برگ، کلروفیل، کاروتنوئید، غلظت پتاسیم، محتوای نسبی آب و نسبت پتاسیم به سدیم را بویژه در شرایط شور افزایش داد. همچنین در شرایط شور، غلظت سدیم، کلر، فسفر، پرولین و قند کل در برگ پاجوش های زرشک تلقیح شده با باکتریها کاهش یافت. بیشترین مقدار وزن خشک برگ (۷۰/۰ گرم)، کلروفیل کل (۹۲/۰ میلیگرم بر گرم وزن تر)، کاروتنوئید (۵۱/۰ میلیگرم بر گرم وزن تر)، پتاسیم برگ (۴۸/۰ درصد) و قند کل برگ ( ۷/۴۳ میلیگرم بر گرم وزن خشک) از کاربرد باکتری های محرک رشد گیاه در شرایط بدون تنش شوری بدست آمد. همچنین کاربرد باکتریها در شرایط شور منجر به کاهش مقدار فسفر و قند کل در برگ شد. باکتری های محرک رشد گیاه استفاده شده در این پژوهش با کاهش تجمع سدیم و کلر در برگ، افزایش غلظت کلروفیل و کاروتنوئیدها و افزایش مقدار فسفر و پتاسیم در برگ، موجب بهبود رشد و استقرار پاجوشهای زرشک در شرایط شور شدند.
کلمات کلیدی: تنش شوری, تنظیم اسمزی, ریزجانداران مفید خاکزی, زرشک, عناصر غذایی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1508859/