فریبا تابع بردبار - دانشیار، گروه روان شناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
معصومه اسماعیلی - استادیار، گروه روان شناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
مهرناز امیری - دانشجوی کارشناسی ارشد. گروه روانشناسی.دانشگاه پیام نور. تهران. ایران

هدف از این پژوهش بررسی پیشبینی اضطراب کرونا بر اساس مهارت های تنظیم شناختی هیجان، سرسختی روانی و تابآوری بود. پژوهش حاضر با توجه به هدف کاربردی و با توجه به روش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعهی آماری شامل تمامی دانشجویان دانشگاه پیام نور شیراز در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ که تعداد آن ها حدودا ۸۰۶۴ نفر بود که نمونهای به تعداد ۳۶۷ نفر به روش نمونه گیری طبقهای انتخاب شد. ابزار جمعآوری اطلاعات شامل مقیاس راهبردهای تنظیم شناختی هیجان (Garnefski et al., ۲۰۰۱)، پرسشنامه اضطراب کرونا ویروس علی پور و همکاران (۱۳۹۸)، مقیاس تابآوری (Conner & Davidson, ۲۰۰۳)، پرسشنامه سرسختی روان شناختی (Lang & Goulet, ۲۰۰۳) بود. تجزیهوتحلیل دادهها به وسیله ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس -۲۳ انجام گرفت. یافتههای حاصل از تجزیه وتحلیل آماری دادهها نشان داد که راهبردهای مثبت تنظیم شناختی هیجان، مولفههای سرسختی روانی و تابآوری با اضطراب کرونا دارای همبستگی منفی در سطح ۰۱/۰ است و بین راهبردهای منفی تنظیم شناختی هیجان با اضطراب کرونا رابطهی مثبت و معناداری وجود دارد. یافتههای حاصل از تحلیل رگرسیون چندگانه نیز نشان داد که از طریق راهبردهای مثبت تنظیم شناختی هیجان، تعهد، کنترل، چالش جویی و تابآوری میتوان نمرات اضطراب کرونا را به صورت معکوس پیشبینی کرد. راهبردهای منفی تنظیم هیجان نیز نمرات اضطراب کرونا را به صورت مستقیم پیشبینی کردند؛ بنابراین یافتههای پژوهش نشان میدهد که راهبردهای تنظیم شناختی هیجان، تاب آوری و سرسختی روانی سهم معناداری در پیش بینی اضطراب کرونا دارند.

اضطراب کرونا, تابآوری, تنظیم شناختی هیجان, سرسختی روانی