بررسی ارتباط رفتار حرفه ای و تعلق پذیری به محیط بالینی در دانشجویان پرستاری
عنوان مقاله: بررسی ارتباط رفتار حرفه ای و تعلق پذیری به محیط بالینی در دانشجویان پرستاری
شناسه ملی مقاله: JR_JMED-15-3_004
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_JMED-15-3_004
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
علی فتاحی بافقی - Student of Nursing, Department of Nursing, School of Medical Sciences, Yazd Branch, Islamic Azad University, Yazd, Iran
معصومه برخورداری شریف آباد - Ph.D. in Nursing, Assistant Professor, Department of Nursing, School of Medical Sciences, Yazd Branch, Islamic Azad University, Yazd, Iran.
خلاصه مقاله:
علی فتاحی بافقی - Student of Nursing, Department of Nursing, School of Medical Sciences, Yazd Branch, Islamic Azad University, Yazd, Iran
معصومه برخورداری شریف آباد - Ph.D. in Nursing, Assistant Professor, Department of Nursing, School of Medical Sciences, Yazd Branch, Islamic Azad University, Yazd, Iran.
مقدمه: تعلق حرفهای یکی از ابعاد مهم تجربه کار بالینی دانشجویان است. درک میزان تعلق پذیری دانشجویان و ارتباط آن به رفتار حرفه ای آنان می تواند کمک بسزایی در افزایش رفتار حرفه ای آنان داشته باشد که هدف، در این پژوهش تعیین ارتباط رفتار حرفه ای و تعلق پذیری به محیط بالین در دانشجویان پرستاری است.
روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه توصیفی تحلیلی است که ۱۱۰ نفر از دانشجویان پرستاری سال سوم و چهارم دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد به عنوان نمونه پژوهش وارد مطالعه شدند. نمونه گیری به روش سرشماری انجام شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه های مشخصات دموگرافیک با ۹ گویه، تعلق پذیری Levett–Jones با ۳۴ گویه و رفتارحرفه ای Goze با ۲۷ گویه جمعآوری شد. این پرسشنامه های تعلقپذیری بالینی و رفتار حرفهای، در پژوهش های متعددی مورد استفاده قرار گرفته و روایی آنها با استفاده از روایی محتوا و پایایی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ بررسی شده است. بعد از تکمیل، داده ها با آمارهای توصیفی و استنباطی (پیرسون، تی تست) توسط نرم افزار SPSS نسخه ۱۶ تجزیه و تحلیل شد.
نتایج: میانگین کل نمره رفتار حرفهای ۳۸/۱۶±۰۶/۱۱۱ و میانگین کل نمره تعلق پذیری ۲۴/۱۵±۶۹/۱۱۸ بود. ابعاد کارآمدی (۱۹/۱۳±۹۸/۷۱)، عزت نفس (۵۶/۱۱±۹۹/۶۱)، پیوستگی (۰۰/۱۷±۶۲/۴۲) به ترتیب بیشترین وزن را در نمره تعلق پذیری داشتند. علاوه بر این بین تعلق پذیری به محیط بالینی و ابعاد آن با رفتار حرفه ای، بر اساس آزمون همبستگی پیرسون، ارتباط آماری مستقیم و معناداری وجود دارد (۵۴۸=r و ۰۰۰/۰=P).
نتیجه گیری: نتایج نشان داد ارتباط مثبت و معناداری بینتعلق پذیری و رفتار حرفه ای وجود دارد به این معنی که با افزایش تعلق پذیری، رفتار حرفه ای ارتقاء پیدا می کند. لذا برنامه ریزان آموزشی و مدرسین می توانند با استفاده از راهبردهای مناسب آموزشی و ایجاد جو حمایتی به منظور افزایش حس تعلق ، به ارتقاء رفتار حرفه ای دانشجویان پرستاری کمک نمایند.
کلمات کلیدی: belongingness, clinical setting, nursing student., تعلق پذیری, رفتار حرفه ای, دانشجوی پرستاری
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1512047/