عسگر صلاحی - عضو هیئت علمی دانشگاه محقق اردبیلی
ندا نبی زاده اردبیلی - دکترای زبان و ادبیات فارسی، مدرس دانشگاه محقق اردبیلی

استعاره که در دیدگاه کلاسیک، ابزاری شاعرانه برای تزئین کلام به شمار می­رفت، با ظهور زبان­شناسانی چون لیکاف(۱۹۹۹) اساس تفکر معرفی شد. به این معنا که امور انتزاعی در قالب امور محسوس درک می­شوند که به این فرآیند، استعاره مفهومی می­گویند. در پژوهش حاضر که به شیوه کتابخانه­ای و تحلیلی- توصیفی انجام گرفته است، در پی بررسی استعاره های مفهومی ای هستیم که با تکیه بر حس چشایی در اشعار کودکانه خلق شده اند تا به این پرسش­ها پاسخ دهیم که ۱.عمده­ترین مبداهای متعلق به حوزه چشایی در اشعار کودکانه کدامند؟ ۲.تاثیر بهره­مندی از این مبداها در القای مفاهیم انتزاعی چیست؟ برای انجام پژوهش۳۰ کتاب شعر به عنوان نمونه آماری انتخاب و تمامی ابیات آن­ها بررسی شد. نتایج به دست آمده از پژوهش ۶۸ مورد استعاره مفهومی است که حوزه­های مبدا آن­ها «شیرین و تلخ» و حوزه­های  مقصدشان «احساس مطلوب یا نامطلوب ناشی از امور مختلف» است. از آنجا که ۱. بیشتر استعاره­ها با مزه محبوب کودکان مفهوم­سازی شده­اند؛ ۲. همه آن­ها از نوع هستی­شناختی­اند که با دیدگاه کودکان نسبت به جهان تطابق دارد؛ ۳. با محسوس­ترین مدرکات، مفهوم­سازی شده­اند، می­توان گفت شاعران در تطبیق فضای شعری خود با روحیه کودکان موفق­ بوده­اند و شعری مطابق با ذائقه کودکانه سروده­اند. 

استعاره مفهومی, اشعار کودکانه, مزه ها, شیرین, تلخ