محسن خسروی بابادی - دکتری مهندسی دریا، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
پژمان مظاهری - کارشناسی ارشد مهندسی صنایع، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
حسن قاسمی - دکتری مهندسی دریا، عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی امیر کبیر

بکارگیری تکنیک های متاهیورستیک در طراحی هندسه شناورهای مختلف در تحقیقات و صنایع رشد چشمگیری به خود دیده است. خروجی اینتکنیکها بدست آمدن خطوط بدنه شناورها در تحقیقات سالهای اخیر است که این تحقیقات در دو بخش شبیه سازی مدل اولیه، ساخت مدل هایمتفاوت و بهینه سازی پارامترها از نمونه های تولید شده می با شند. در این مقاله یک مدل هیبرید شامل مدل سازی ضرایب هند سی موثر شاملKB, CM, LCF, CP, CB, CWP و L با طراحی یک شبکه عصبی پس -انتشار و مدلسازی ریاضی تاییرات توابع دریامانی متاثر از مدل هایساخته شده از تغییرات هریک از ضرایب هندسی، با روش تطبیق چندجمله ای و نهایتا بهینه سازی توابع مدل شده در مرحله قبل با ا ستفاده ازالگوریتم ژنتیک چندهدفه و ترکیب آن با الگوریتم فازی پرامیتی، ارائه شده است. بهینه سازی شامل بهینه نمودن پارامترهای دریانوردی فرم بدنهشناور تندرو شامل حرکت هیو (Heave)، حرکت پیچ (Pitch)، حرکت رول (Roll)، مقاومت اضافی (Added Rsistance) و معیاردریازدگی (MSI) در دریای عمان می باشد. به منظورثابت بودن شرایط محاسباتی در این مقاله، زاویه برخورد برای کلیه مدل ها ۱۵۰ درجه در نظرگرفته شده است. در نهایت ضرایب هندسی در و ضعیت بهینگی توابع دریانوردی مشخص شده و خطوط بدنه شناور منطبق با پارامترهای جدیدمدل شده است. مدل جدید در عملکرد دریانوردی در بهینگی قرار گرفته است.

الگوریتم ژنتیک، ضرایب هندسی ، عملکرد دریامانی، بهینه سازی هندسه شناور