بهارک اختردانش - گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
مرتضی آقامیری - گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
الهام محمدی - گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
زهرا اسدی - گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
محمد نصیری - دانشجوی دکتری عمومی دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
مهران برات نژاد - دانشجوی دکتری عمومی دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران

سگ سانان میزبانان اختصاصی بروسلا کنیس هستند. اگر چه بیماری و عفونت به ندرت در انسان ها دیده شده ولی زئونوز است. گونههای دیگری که در سگ باعث بروز بروسلوز می شوند شامل: بروسلا آبورتوس، ملیتنسیس و سوئیس می باشند. علایم عمدتا تناسلیاست و سقط در هفته ۷ تا ۹ آبستنی شایع است. همچنین جذب جنینی ۲ تا ۳ هفته بعد از انتقال مقاربتی گزارش شده است. درنرهای آلوده، مورفولوژی طبیعی اسپرم دچار تغییر شده و گاهی التهاب اپی دیدیم و بیضه و ادم اسکروتوم رخ می دهد. سگهای نرعلیرغم درمان اغلب ناباروری غیر قابل برگشت را نشان میدهند. مطالعات انجام شده به عدم توانایی پاکسازی عفونت از غده پروستاتاشاره می کند و بنابراین شناسایی و حذف سگهای آلوده از مجموعه اهمیت ویژه ای دارد.در این بررسی، ۳۷ سگ نر در کنل های دچار افت تولید به عنوان جمعیت مورد مطالعه انتخاب شده و پس از انجام معاینات بالینیکامل و تحت مقیدسازی فیزیکی از آن ها نمونه منی اخذ گردید. جهت آزمایش PCR ازکیت استخراج GeneAll® ExgeneTMاستفاده شد و تایید جنس بروسلا با استفاده از روش PCR با پرایمرهای اختصاصی (۱۹۹۶ IS۷۱۱ (Ouahrani-Bettache ، صورتپذیرفت. بر اساس نتایج حاصل از روش PCR از ۳۷ قلاده سگ مولد، تعداد ۱۱ نمونه مثبت گزارش شد که درصد آلودگی ۲۹/۷% رانشان داد که رقم بسیار قابل توجهی است. در پرسش نامه اخذ شده، استفاده از ضایعات کشتارگاهی دامی به صورت خام و شیرنجوشیده به عنوان عوامل خطر ابتلا به بروسلوز در کنل های آلوده حضور داشتند.با توجه به شیوع بالای آلودگی به جنس بروسلا در سگهای نر مولد در کنل ها و توجه به این مطلب که هر سگ نر حداقل با ۲۰ تا ۳۰سگ ماده جفت گیری می کند ، پایش سگ های نر قبل از ورود به کنل ها از نظر بروسلوز کاملا توصیه می شود. درمان در بیماریبروسلوز سگ ها بسیار طولانی مدت و در بسیاری از مواردی که با دیسکواسپوندیلیت و یا ارکیت همراه شده است، ناموفق است لذامدیریت کنترل و پیشگیری بهترین روش مبارزه با این بیماری مشترک است. مطالعات تکمیلی برای تایید گونه های مولد بیماری به شدت مورد نیاز است، زیرا در صورت الودگی به سویه های ابورتوس و ملیتنسیس نظارت دقیق بر تغذیه حیوانات در کنل ها تا حد زیادی در پیشگیری از بیماری موثر است.

سگ، بروسلا، مایع منی، PCR ، ناباروری