امیرحسین دشت بزرگ - گروه مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
احسان سلجوقی - گروه مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
سیدمحمود موسوی - استاد گروه مهندسی شیمی دانشگاه فردوسی مشهد
شیرین کیانی - گروه مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
حامد کارخانه چی - گروه مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

در این پژوهش برای اولین بار نانوفیلترهای متشکل از پلیمر سلولزاستات بوتیرات و نانوذرات مکسین ساخته شده و برای حذف رنگ و نمک از آب مورد استفاده قرار گرفتند. به این منظور ابتدا نانوذرات مکسین از پیش ماده ی Ti۳AlC۲ سنتز شده و وجود ساختار لایه ای و نیز ایجاد گروه عاملی OH- در آنها به اثبات رسید. سپس نانوفیلترهای سلولز استات بوتیرات در غلظت های ۰ تا ۴% وزنی از نانوذره ساخته شده و ارزیابی های مختلفی در خصوص آنها به انجام رسید. نتایج حاصله حاکی از افزایش تخلخل، کاهش زاویه تماس آب، افزایش شار آب و نیز ارتقای نسبت بازیابی شار غشاها با افزایش غلظت نانوذرات بود. همچنین با افزودن مکسین به پلیمر و افزایش غلظت آن تا ۳% وزنی، ویژگی های مکانیکی، شامل استحکام کششی، مدول الاستیک و افزایش طول در نقطه ی شکست افزایش یافتند در حالی که افزایش بیش تر در غلظت نانوذره، افت این ویژگی ها را به دنبال داشت. در تمامی غشاها و تا سطح ۳ درصد وزنی از نانوذرات، میزان دفع رنگ های متیلن آبی و متیل نارنجی و نیز نمک دو ظرفیتی، بالای ۹۰% بود.

غشا, نانوفیلتراسیون, سلولز استات بوتیرات, مکسین