مهران کریمی وردنجانی - دکترای تخصصی آسیب شناسی ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز
مهتاب سروری - کارشناسی تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد
سیدمحسن حکمت آرا - دانشجوی کارشناسی ارشد تربیت بدنی گرایش مدیریت ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر
محمد ذبیحی - کارشناسی دبیری تربیت بدنی دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان

تربیت بدنی، یادگیری برنامه ریزی شده و پیش رونده ای است که در زمان بندی برنامه درسی مدرسه صورت می گیرد و به همه دانش آموزان ارائه می شود. همچنین عنصری از برنامه درسی آموزشی مربوط به رشد بدنی، قدرت، هماهنگی بدنی و چابکی است. تدریس را حرفه یا تمرین معلم بودن و یا هنر آموزش دادن، تعریف می کنند. تدریس هنر معلمی است که بر اساس دانش و تجربیات موضوع را به نحوی معنادار و موثر در پیش روی دانش آموزان قرار می دهد. تربیت بدنی به عنوان یک حوزه آموزشی خاص، نیاز به روش های خاصی در آموزش و تدریس دارد. هدف اولیه این بررسی نشان دادن اهمیت تربیت بدنی و روش های آموزشی برگرفته از تمرینات ورزشی در آموزش تربیت بدنی است. این مطالعه از روش کتابخانه ای و مرور مقالات کار شده در این حیطه انجام شد. در پایان به این نتیجه دست یافتیم که روش تمرین عملی مهم ترین روش محسوب می شود، زیرا بیشتر کارها از طریق تمرین انجام می شود، در حالی که روش زنده کردن کلمات و روش نمایش بیشتر در مرحله اولیه یادگیری و سنین پایین تر استفاده می شود. همچنین روش های برگرفته از تمرینات ورزشی (روش های تمرین تکراری استاندارد، روش های تمرین متغیر) نقش مهمی دارند. پیشنهاد پژوهشی این است که تحقیقات طولی اصلی فرصت بیشتری برای کشف قوانین علمی جدید فراهم می کند.

تدریس، روش ها، دانش آموزان، تربیت بدنی