حسین هوشمند - پژوهشکده آبزی پروری جنوب کشور، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اهواز، ایران.
مینا آهنگرزاده - نویسنده مسئول، پژوهشکده آبزی پروری جنوب کشور، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اهواز، ایران.
سید رضا سید مرتضایی - موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
مهرداد محمدی دوست - پژوهشکده آبزی پروری جنوب کشور، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اهواز، ایران
شاپور کاکولکی - موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
لفته محسنی نژاد - پژوهشکده آبزی پروری جنوب کشور، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اهواز، ایران.

با هدف پیشگیری از بیماری لکه سفید میگو با استفاده از جلبک گراسیلاریا کورتیکاتا (Gracilaria corticata)، تعداد ۳۰۰ عدد میگوی پیش مولد وانامی در دو گروه با عصاره جلبک (A) و دو گروه با غذای تجاری بدون عصاره (کنترل) به مدت ۱۴ روز تغذیه شدند. درپایان روز چهاردهم یک گروه از میگوهایی که با عصاره تغذیه شده بودند (AV) و یک گروه از میگوهای کنترل ( کنترل مثبت) با ویروس لکه سفید مواجه شدند. پس از روز چهاردهم طی روزهای ۰، ۳، ۹، ۱۸ و ۲۵ میزان بازماندگی و فاکتورهای ایمنی میگوها بررسی گردید. بر اساس نتایج میگوهای تغذیه شده با عصاره جلبک در مواجهه با ویروس لکه سفید (AV) در مقایسه با میگوهای تغذیه شده با غذای تجاری بدون عصاره در مواجهه با ویروس (کنترل مثبت) به طور معنی داری (۰۵/۰P<) از بقا بیشتری برخوردار بودند (b ۵/۰ ± ۵/۲۲). افزایش فاکتورهای ایمنی از روز اول تا روز ۲۵ مشاهده و بیشترین میزان فاکتورهای ایمنی THC، TPP، SOD، POD و PO در گروه A در روز ۲۵ آزمایش مشاهده شد. این وضعیت برای گروه AV نیز صادق بوده ولی میزان آن به نسبت گروه A کمتر و با هم اختلاف معنی دار داشتند (۰۵/۰P<). با توجه به عملکرد جلبک در تحریک سیستم ایمنی، به نظر می رسد می توان در طول دوره پرورش از مکمل جلبک در جیره غذایی به عنوان راهکاری پیشنهادی در کنترل بیماری لکه سفید استفاده نمود.

بیماری لکه سفید, جلبک گراسیلاریا, ایمنی, میگوی وانامی