سلمان یداللهی - Department of Accidents and Medical Emergencies Management Center, Faculty of Nursing and Midwifery, Sharekord University of Medical Sciences, Shaherkord, Iran
صادق حیدرپور - Department of Accidents and Medical Emergencies Management Center, Faculty of Nursing and Midwifery, Sharekord University of Medical Sciences, Shaherkord, Iran
مهدی فریدونی - Departmen of Nursing, Faculty of Nursing and Midwifery, Baghiyat Allah University of Medical Sciences, Tehran, Iran

مقدمه: در سال های اخیر خشونت محل کار در حوزه سلامت با روند فزاینده ای گزارش شده است. هدف این مطالعه بررسی شیوع خشونت محل کار در کارکنان فوریت های استان چهارمحال و بختیاری و عوامل موثر بر آن است. مواد و رو ش ها: پژوهش حاضر توصیفی - مقطعی بود که در سال ۱۳۹۹ انجام شد. جامعه مورد پژوهش شامل ۱۲۵ نفر ازکارکنان پایگاه های فوریت های پزشکی استان چهارمحال و بختیاری بودند. در این پژوهش، به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه ی استاندارد خشونت محل کار استفاده شد. نمونه گیری به صورت تصادفی ساده انجام و تعداد آن ها ۱۲۵ نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۱۹ جمع آوری و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی از جمله درصد و فراوانی و تحلیلی از جمله آزمون فیشر استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که ۸۸% کارکنان فوریت های پزشکی خشونت محل کار را در یک سال گذشته تجربه داشته اند که ۳۶% خشونت فیزیکی و ۵۴/۴% خشونت کلامی و ۹/۶%خشونت فرهنگی بوده است. ۶۲/۴%(۷۸) نفر از کارکنان منبع خشونت را همراهان بیمار بیان کردند. ۸۴% اعتقاد داشتند که رویه مناسبی برای گزارش دهی خشونت در محل کارشان وجود ندارد. رابطه معنی داری بین سن، وضعیت تاهل و سابقه کاری با تجربه خشونت در کارکنان فوریت های پزشکی وجود نداشت (۰/۰۵=P). بحث ونتیجه گیری: کارکنان فوریت های پزشکی در معرض خشونت بالایی قرار دارند. آموزش های اختصاصی برای پرسنل فوریت های پزشکی در زمینه کنترل خشونت و آموزش رسانه ها به مردم انجام گیرد تا ارتقای سطح سلامت عمومی و کاهش فرسودگی شغلی مشارکت کنندگان فراهم شود.  

Violence, Emergency Medical Technicians, خدمات اورژانس پزشکی, خشونت, تکنسین فوریت های پزشکی