محمد پودینه پیر - کارشناسی روانشناسی، دانشگاه پیام نور زابل

عقب ماندگی ذهنی اختلالی است که با عملکرد هوشی زیر حد طبیعی و اختلال در مهارت های انطباقی مشخص می گردد. بیشترین علل عقب ماندگی ذهنی عوامل قبل از تولد می باشند، به ویژه عوامل کروموزومی مثل سندرم داون و عوامل عفونی مثل سرخچه و توکسوپلاسموز مادرزادی که از نظر پیش گیری نیز اهمیت دارند. در این بین، عوامل حین تولد مثل زایمان مشکل، خون ریزی جمجمه و اشکالات تنفسی حین زایمان و ... نیز موثر است. عوامل پس از تولد نیز شامل ضربات شدید به جمجمه ی کودک، زردی، سیانوز، عفونت های دوران نوزادی به همراه تب و تشنج، کم کاری تیروئید و ... می باشد که با مواظبت از کودک به خصوص قبل از سن ۴ سالگی، می توان از بروز عقب ماندگی ذهنی تاحدی جلوگیری نمود. در همین راستا در این پژوهش سعی بر آن شده است که میزان تاثیر عوامل قبل از تولد، زمان تولد و بعد از تولد در بروز عقب ماندگی ذهنی در شهرستان زابل بررسی گردد. پژوهش حاضر از نوع کاربردی و روش انجام آن توصیفی - تحلیلی و با استفاده از نرم افزار SPSS محاسبه شد. نتایج حاصل از آزمون ANOVA نشان داد که با توجه به اینکه sig برابر .۰۰۰ و کمتر از ۰.۱ می باشد، بین میزان شیوع عوامل قبل از تولد، زمان تولد و بعد از تولد در بروزعقب ماندگی ذهنی در شهرستان زهک تفاوت معنادار آماری وجود دارد. بنابر این فرضیه صفر مبتنی بر برابری آسیب ها در سه زمان قبل از تولد، بعد و هنگام تولد رد می شود، بدین معنی که میانگین آسیب ها در سه زمان قبل از تولد، بعد و هنگام تولد با هم برابر نبوده است.

عقب ماندگی ذهنی، عوامل قبل از تولد ، عوامل حین تولد ، عوامل پس از تولد، شهرستان زهک.