همایون بردبار - دانشجوی کارشناسی آموزش ابتدائی، دانشگاه فرهنگیان اقلید
علی مرتضی پور - دانشجوی کارشناسی آموزش ابتدائی، دانشگاه فرهنگیان اقلید
علی بهزادی - دانشجوی کارشناسی آموزش ابتدائی، دانشگاه فرهنگیان اقلید
غلامعباس بردبار - کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد مرودشت، آموزش و پرورش فسا
مهدی کوثری - استادیار، دانشگاه فرهنگیان اقلید

هدف از پژوهش حاضر شناخت آسیبهای فرآیند یاددهی-یادگیری از دیدگاه دبیران متوسطه اول بوده است، روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش کلیه دبیران زن و مرد شهرستان فسا هستند که در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۰۱ است. در این پژوهش به کمک فرمول کوکران و در سطح احتمال ۵ درصد، حجم نمونه ۲۹۵ محاسبه گردید. از این تعداد، ۱۲۰ پرسشنامه جمع آوری و در نهایت ۱۱۲ پرسشنامه مورد بررسی و تحلیل نهایی قرار گرفت. روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی بود. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است. روایی و پایایی نیز مورد تایید قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل دادهها در دو بخش آمار توصیفی و آمار استنباطی انجام پذیرفت. در بخش آمار توصیفی با استفاده از جدول فراوانی و شاخصهایی همچون میانگین و انحراف معیار به توصیف دادهها پرداخته شده است و در بخش آمار استنباطی با استفاده از آزمون t به بررسی میزان آسیبها پرداخته شده است. نتایج نشان دهنده آنست که مهمترین آسیبهای آموزشی در ۳ بعد؛ روشهای تدریس مهارتهای علمی، روشهای ارتباطات فردی و گروهی و ارزشیابی از اهمیت ویژه ای برخوردارند، که به ترتی ب با شاخصهایی عدم بکارگیری مهارتها و تجربه سازی دانش آموزان در بیرون از دبیرستان و گروه بندی ضعیف دانش آموزان بر اساس درک مفاهیم فنی و مهارتی در انجام کارهای گروهی توسط دبیر و ضعف در تجزیه و تحلیل و شناخت مهارتهای فنی دانش آموزان متناسب با علائق آنها از بالاترین میانگین ها برخوردار بودند.

آسیب شناسی ، یاددهی-یادگیری ، دبیران