مهناز برومند - استادیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی مشهد، ایران.
سید رضا موسوی - دانشیار گروه مسمومین، دانشکده پزشکی مشهد، ایران.
مجید خادم رضاییان - استادیار گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی مشهد، ایران.
طیبه سیفی زاده - کارشناس ارشد مدیریت و برنامه ریزی آموزشی، گروه آموزش پزشکی، دانشکده پزشکی مشهد، ایران.

مقدمه: حرفه گری پزشکی یکی از مهم ترین موضوعات چالش برانگیز کنونی در بحث اخلاق پزشکی است. این مقوله به معنای رفتارهای مطلوبی است که بایستی پزشکان در برابر بیماران و جامعه داشته باشند تا منجر به تعاملات مناسب شود. اشکالات ارتباط پزشک-بیمار منشاء شکایات متعددی می‎باشد. با وجود مطالعات فراوان در این زمینه، خلاء عظیمی از دانش تا عمل موجود است. و رفتارهای غیرحرفه ای همچنان ادامه دارد. هدف از این مقاله آن است که با مرور متون مرتبط، راهکاری عملی جهت ارتقاء حرفه گری پزشکی ارائه نماید.روش کار: موضوع در پایگاه های اطلاعاتی ERIC, Google Scholar, PubMed, با استفاده از واژگان کلیدی: (حرفه ای گری پزشکی Professionalism)، (آموزش پزشکی Medical Education)، (اخلاق پزشکی Medical ethics) بررسی انجام شد. تعداد ۳۸ مقاله مورد مطالعه قرار گرفت.نتایج: پزشک خوب علاوه بر دانش و مهارت تکنیکی، نیازمند مهارت ارتباطی و رفتار حرفه ای مناسب است. برای رسیدن به این هدف بایستی در طی دوران آموزش پزشکی، آموزش حرفه ای گری پزشکی نیز در متن کوریکولوم آموزشی قرار گیرد. جهت تحقق این هدف، طراحی کوریکولوم حرفه ای گری، تعیین اهداف کلی و جزئی، انتخاب روش تدریس، ارزشیابی مناسب و بویژه تمرکز بر پویایی این کوریکولوم با کمک گرفتن از بازخوردهای مستمر بایستی مدنظر قرار گیرد.نتیجه گیری: جهت تحقق اهداف حرفه ای گری پزشکی و پرورش صحیح پزشکان آینده، ضروری است که کوریکولوم مبتنی بر حرفه ای گری پزشکی در تمامی دانشگاه های سطح کشور عملیاتی شده و به طور مستمر مورد سنجش و اصلاح قرار گیرد.

حرفه ای گری , آموزش پزشکی , اخلاق پزشکی