محمد مهدی اکبری آل آقا - School of Medicine, Qom University of Medical Sciences, Qom, Iran
سیامک محبی - School of Health, Qom University of Medical Sciences, Qom, Iran
محمد آقاعلی - Department of Epidemiology, School of Health, Qom University of Medical Sciences, Qom, Iran
محمد حضوری - School of Medicine, Qom University of Medical Sciences, Qom, Iran

زمینه و هدف: اولین و مهم ترین پل ارتباطی مادر و کودک تغذیه است. آگاهی، نگرش و عملکرد تغذیه ای مادر در مراحل رشد و تکامل کودک تاثیر دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین سطح آگاهی، نگرش و کاربست به روش خوداظهاری در مادران دارای کودک ۱۲ تا ۳۶ ماهه در خصوص تغذیه کودک در استان قم و عوامل مرتبط با آن انجام شد. روش بررسی: این مطالعه به صورت توصیفی تحلیلی از نوع مقطعی انجام شد. از بین ۲۸ مرکز خدمات جامع سلامت شهر قم، سه مرکز که در بخش­های کم برخوردار، متوسط و برخوردار شهری واقع شده بودند، به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. سپس ۱۲۰ مادر وارد مطالعه شدند که کودکان ۱۲ تا ۳۶ ماهه داشتند. میزان آگاهی نگرش و کاربست تغذیه ای به روش خوداظهاری در مادران با استفاده از پرسش نامه بررسی شد. داده ها پس از جمع آوری از طریق نرم افزار آماری SPSS و با استفاده از آزمون های آماری تی، تحلیل واریانس (ANOVA) و همبستگی پیرسون تجزیه وتحلیل شد. یافته ها: ۵۵ درصد از کودکان دختر بودند. ۳/۶۸ درصد از مادران نگرش تغذیه ای خوب، ۳/۵۸ درصد آگاهی تغذیه ای خوب و ۴۰ درصد کاربست تغذیه ای خوب داشتند. بین آگاهی (۰۱۸/۰P=) و کاربست تغذیه ای مادران (۰۱۵/۰P=) با مدرک تحصیلی آنان ارتباط معناداری مشاهده شد. بین آگاهی، نگرش و کاربست تغذیه ای مادران با شغل مادران، جنسیت کودکان، سابقه ارجاع قبلی کودکان، تعداد فرزندان خانواده و رتبه تولد کودکان در خانواده ارتباط معنی داری مشاهده نشد (۰۵/۰P>). نتیجه گیری: با توجه به اینکه سطح آگاهی نگرش و کاربست تغذیه ای مادران میزان مطلوبی نداشت، لزوم ارتقای سطح آگاهی مادران و به تبع آن کاربست و نگرش تغذیه ای مادران باید مدنظر قرار گیرد.

Knowledge, Attitude, Nutritional Status, Child, Preschool, Mothers, آگاهی, وضعیت تغذیه, کودک, مادران, نگرش