محمد حسین قلعه نویی - دکترا، دانشکده مهندسی معدن و متالورژی، دانشگاه یزد، یزد
عبدالحمید انصاری - دانشیار، دانشکده مهندسی معدن و متالورژی، دانشگاه یزد، یزد

طی سال های اخیر وارون سازی بردار مغناطیدگی داده های مغناطیس سنجی به دلیل آنکه اندازه بردار مغناطیدگی و جهت آن را همزمان مدل می کند، مورد توجه ویژه قرار گرفته است. با وارون سازی بردار مغناطیدگی به ویژه زمانی که آنومالی ها تحت تاثیر مغناطیس بازماندی قرار گرفته باشند، آنومالی های متفاوت از هم را به راحتی می توان تشخیص داد. در این تحقیق از روش وارون سازی بردار مغناطیدگی (MVI) استفاده شده است: یک مدل سه بعدی از داده های برداشت شده از سطح زمین که توزیع اندازه بردار مغناطیدگی و جهت آن را به صورت فشرده یا حتی هموار مدل می کند. معادلات به دلیل آنکه نیاز به حافظه دسترسی کاهش یافته و همچنین محاسبات کامپیوتری کمتری انجام گیرد و در نتیجه سرعت انجام مدلسازی بالاتر برود، به روش حداقل مربعات در فضای داده ها حل می شوند. در این الگوریتم از ترکیب سه ماتریس وزنی عمق، فاصله و ماتریس فشردگی در دستگاه کارتزین استفاده می شود. الگوریتم ارایه شده با دو مدل مصنوعی مورد راستی آزمایی قرار گرفته است: مدل اول یک دایک شیبدار با جهت مغناطیدگی عمود بر بردار مغناطیسی زمین و مدل دوم شامل دو توده شیبدار در عمق های متفاوت و مغناطیدگی متفاوت از هم است. با توجه به پاسخ مناسب برای داده های مصنوعی، داده های مغناطیس سنجی کانسار آهن شواز واقع در استان یزد مدلسازی شد و نتایج به دست آمده انطباق زیادی با زمین شناسی و اطلاعات حفاری داشت.

مغناطیس سنجی, وارونسازی, مغناطیس بازماند, بردار مغناطیدگی