مولفه های سواد آب از منظر مدیران و روزنامه نگاران؛ مطالعه موردی سیلاب ۹۸ در خوزستان

«سواد آب» یکی از راهکارهای ارتقای آگاهی های عمومی در زمینه مسائل مرتبط با آب است. از آنجایی که ارتباطات بحران و ارتباطات خطر می توانند در مدیریت بحران نقش اساسی ایفا کنند، این پژوهش ضمن تلاش در معرفی بیشتر «سواد آب» سعی کرده است چگونگی مواجهه مدیران و خبرنگاران محلی خوزستان را با پدیده سیل ۱۳۹۸ خوزستان به عنوان یکی از تهدیدات مرتبط با آب، واکاوی کند.این تحقیق با روش کیفی و نظریه داده بنیاد (گرندد تئوری) انجام شده است. در این پژوهش با ۱۴ نفر (هفت نفر از مدیران و هفت نفر از خبرنگاران محلی خوزستان) مصاحبه های عمیق نیمه ساختاریافته انجام و در سه مرحله کدگذاری اولیه، کدگذاری محوری و کدگذاری انتخابی شده است. یافته های این تحقیق نشان داد که مدیران و خبرنگاران خوزستانی با وجود آشنایی نسبی با پدیده سیل و علل آن، در عمل نتوانسته اند معیارهای سواد آب را در مواجهه با این پدیده که جزو خطرات مرتبط با آب به شمار می رود، پیاده کنند. مقوله محوری در این پژوهش «مواجهه قطبی با سد» است، گروه مدیران دو نوع مواجهه و گروه خبرنگاران سه نوع مواجهه با سازه سد از خود نشان می دهند. به نظر می رسد این مقوله مهمترین اختلاف میان دو گروه باشد که توسط نظریه دریافت قابل توضیح است. یافته های برآمده از تحقیق نشان می دهد که برای مدیریت خطرات مرتبط با آب، علاوه بر آموزش سواد آب به خبرنگاران و مدیران، توسعه اجتماعی اقتصادی منطقه نیز ضروری است.کلیدواژه ها: ارتباطات بحران، ارتباطات خطر، سیل خوزستان، سواد آب، نظریه داده بنیاد