رویا موسوی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه باغبانی، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری ایران
ویدا چالوی - دانشیار، گروه باغبانی، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری ایران
کامران قاسمی - استادیار، گروه باغبانی، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری ایران
مهدی حدادی نژاد - استادیار، گروه باغبانی، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری ایران

کودهای زیستی و آلی مانند ورمی کمپوست و نیتروکسین میتواند نه تنها سبب کاهش اثرات منفی کودهای شیمیایی، بلکه بهبود ویژگیهای رویش و زایشی تمشک سیاه شوند. بدین منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در ۵ سطح ورمی کمپوست ۰)، ۱۰، ۲۰، ۳۰ و (۴۰ و دو سطح تلقیح و عدم تلقیح نیتروکسین به صورت گلدانی در شهرستان نور انجام گرفت. نتایج نشان داد که کاربرد ورمی کمپوست در شاخه های بارده (floricane) سبب تولید بیشترین تعداد خوشه (۵/۵)، بیشترین وزن میوه ۳/۳۷) گرم) گردید. در بررسی شاخه های رویشی (primocane) نتایج حاکی از آن بود که نیتروکسین به تنهایی و به همراه ورمی کمپوست موثر بوده است؛ بیشترین طول شاخه ۲/۵۵) متر) در تیمار نیتروکسین و بیشترین تعداد گره (۶۷) در کاربرد تلفیقی و بیشترین سطح برگ ۲۵/۸۳) سانتیمتر مربع) در تیمار ورمی کمپوست به تنهایی حاصل گردید. به طور کلی نتایج نشان داد که کاربرد ورمی کمپوست در سطح ۲۰ تا ۳۰ درصد میتواند بیشترین اثر را بر شاخه های بارده نشان دهد، این در حالی است که کاربرد نیتروکسین به تنهایی و به همراه ورمی کمپوست اثرگذاری بیشتری در شاخه های رویشی دارد.

شاخه بارده، طول شاخه، قطر گل، وزن میوه