فرناز دهقانی فیروزآبادی - دانشجوی دکتری بیومواد، مهندسی پزشکی، واحد و علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران،ایران
احمد رمضانی سعادت آبادی - استاد گروه مهندسی شیمی نفت، دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران
آزاده آصف نژاد - استادیار گروه بیومواد، مهندسی پزشکی، واحد و علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران،ایران

امروزه افراد بسیاری درگیر آسیب های استخوانی هستند و نیاز به استفاده از تثبیت کننده های استخوانی دارند. استفاده ازمواد زیست تخریب پذیر به دلیل عدم نیاز به جراحی ثانویه برای خروج کاشتنی بسیار ارزشمند است و با استقبال بیمارمواجه می شود. همچنین روش های متفاوتی برای ساخت این تثبیت کننده ها وجود دارد. در این مطالعه از دو روش ریخته گریحلال و ریخته گری حلال همراه با اختلاط مذاب برای ساخت نمونه ها استفاده شده است. از ازمون کشش برای بررسی خواصمکانیکی نمونه ها استفاده شد. دستگاه مورد استفاده HOUNSFIELD مدل H۱۰KS بود و طبق استاندارد D۶۳۸ ASTM با سرعت ۰/۵ میلی متر بر دقیقه در دو حالت قبل و بعد از غوطه وری در محلول SBF انجام شد. همچنین تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدانی (TESCAN-Vega II) از نمونه ها قبل و بعد از غوطه وری در محلول SBFگرفته شد و میزان زیست فعالی نمونهها بررسی شد. همچنین آزمون طیف سنجی پراش انرژی پرتو ایکس نیز از نمونه بهینه( PLA-PCL-HA-۱%ZnO-۱%Gr ) ساخته شده با هر دو روش انجام گرفت. همچنین میزان رهایش یون در نمونه هایساخته شده با هر دو روش توسط دستگاه SPECTRO AMETEK نیز بررسی شد. همچنین داده ها به صورت میانگین± انحراف معیار MEAN±SD به دست آمده و برای تحلیل آماری از نرم افزار SPSS (ویرایش ۱۶ ) استفاده گردید و از آزمون آماری واریانس یک طرفه ANOVA استفاده شد، سطح معنیدار بودن اختلافات با P<۰/۰۰۵ محاسبه گردید. با بررسی مدول یانگ نمونه ها مشخص شد که مدول یانگ نمونه بهینه ساخته شده به روش ریخته گری حلال قبل از غوطه وری در محلول SBF و ۹۰/۸۰۸±۷۷۹/۱۹۳ مگاپاسکال بود و مدول یانگ برای بعد از غوطه وری در محلول SBF به میزان ۹۵/۸۱۸±۷۰۱/۱۰۳ مگاپاسکال رسید. همچنین میزان مدول یانگ برای نمونه بهینه ساخته شده با روش ترکیبی به میزان ۳۱۶/۵۴۱±۱۷۴۲/۵ مگاپاسکال رسید و بعد از غوطه وری در محلول SBF به میزان ۷۱/۴۱۲±۱۰۹۷/۵ مگاپاسکال رسید که نشاندهنده تخریب زنجیرههای پلیمری در محلول SBF است. تصاویر FESEM نشان از زیستفعالی و زیست تخریب پذیری نانوکامپوزیت ها دارد. همچنین میزان رهایش یونها در نمونه بهینه ساخته شده با روشترکیبی کمتر از نمونه ساخته شده با روش ریخته گری حلال بود. در این پژوهش مشخص شد که نمونه بهینه ساخته شدهبه روش ترکیبی برای استفاده در بافت استخوان اسفنجی مناسب است و باعث کاهش پدیده سپر تنشی می شود که معضل اصلی تمام کاشتنی های فلزی است که به دلیل تفاوت در مدول یانگ بین کاشتنی فلزی و استخوان و تقسیم نامناسباسترس بر بافت استخوان ایجاد می شود

روش ریخته گری حلال، روش اختلاط مذاب، بازسازی بافت استخوان، پلی لاکتیک اسید، پلیکاپرولاکتون،زیست فعالی.