ابوالفضل محمدبیگی - Qom University of Medical Sciences
زهره عنبری - Arak University of Medical Sciences
نرگس محمدصالحی - Qom University of Medical Sciences
آیدا مهدی پور - Qom University of Medical Sciences
ربابه احمدلی - Qom University of Medical Sciences
حسین انصاری - Zahedan University of Medical Sciences

زمینه و هدف: سبک زندگی الگوی منحصر به فردی از ویژگی ها، رفتارها و عادات هایی است که هر فرد از خود نشان می دهد و به عنوان شاخصی از سلامت جسمی به شمار می رود. مطالعه حاضر با هدف تعیین خودکارآمدی و سبک زندگی ارتقادهنده سلامت و عوامل همراه در پرستاران قم انجام گرفت. روش بررسی: این مطالعه به روش مقطعی - تحلیلی بر روی ۲۳۷ نفر از پرستاران شاغل در علوم پزشکی قم انجام شد. اطلاعات با استفاده از دو پرسشنامه استاندارد سبک زندگی ارتقادهنده سلامت و پرسشنامه خودکارآمدیShere  گردآوری شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های تی مستقل، ضریب همبستگی و مدل رگرسیون خطی، با روش گام به گام صورت گرفت. یافته ها: میانگین سن افراد مورد بررسی، ۰۴/۳۲ سال و ۷۰% مونث بودند. میانگین نمره کلی سبک زندگی و نمره خودکارآمدی به ترتیب برابر ۱۰±۱/۵۹ و ۹±۴۶/۷۲ به دست آمد. متوسط نمره کل سبک زندگی و برخی ابعاد آن شامل: مسئولیت پذیری، خودشکوفایی، حمایت اجتماعی و تغذیه در پرستاران با خودکارآمدی خوب، به طور معنی داری بالاتر بود (۰۵/۰>p). همچنین بین حمایت اجتماعی و سن، رابطه معنی داری وجود داشت (۰۱۵/۰>p). مدل رگرسیونی نشان داد با افزایش خودکارآمدی، نمره سبک زندگی افزایش می یابد (۰۵/۰>p). نتیجه گیری: طبق نتایج این مطالعه، نمره سبک زندگی پرستاران کمی بالاتر از متوسط است و این گروه شغلی، خودکارآمدی بالایی در بهبود سبک زندگی خود دارند، اما مسئولیت پذیری بالا در حرفه پرستاری سبب کاهش فعالیت فیزیکی شده است.

Lifestyle, Self efficacy, Nures, Obesity, Motor activity, سبک زندگی, خودکارآمدی, پرستاران, چاقی, فعالیت فیزیکی