زهره فلاح - دانشجویی دکتری ، مدیریت دولتی، مدیریت خط مشی گذاری و تصمیم گیری، پردیس البرز، دانشگاه تهران، ایران
مجتبی امیری - دانشیار گروه، مدیریت دولتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
حسین علایی - دانشیار گروه، مدیریت دولتی، دانشگاه امام حسین، تهران، ایران
عباس نرگسیان - استادیار گروه، مدیریت دولتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

یکی از صنایع مهم و توانمند در ایران، صنعت دفاعی است. امروزه صنعت دفاعی جمهوری اسلامی ایران در زمینه قابلیت های فن آورانه، رشد قابل توجهی کرده و در طراحی، ساخت و تولید سامانه های نسبتا پیشرفته و نوآوری های فن آورانه تسلیحات نظامی توانمند شده است، به صورتی که اکنون فرآیندهای درونی صنعت دفاعی نه تنها برون دادهای نظامی و در نتیجه تقویت وجوه نظامی را در پی داشته است. در این پژوهش که به صورت کیفی انجام شده از روش نمونه گیری تا مرحله اشباح نظری، از طریق مصاحبه با ۳۰ نفر از مدیران و فرماندهان ارشد صنایع دفاعی و سازمان های وابسته که فعالیت های آنها وابسته به بخش های مختلف عملیاتی و اجرایی صنایع دفاعی را داشته است به انجام رسیده است. نتایج بررسی های انجام شده نشان داده است که ۶ مضمون اصلی و ۲۶ شاخه فرعی شناسایی شده که بر اساس ۶ قضیه منعکس شده، بیان داشته است که پیامد اساسی در طراحی مدل اجرای خط مشی در صنعت دفاعی، بومی سازی خط مشی دفاعی بوده و بدین منظور اولویت گذاری بر تکیه بر توان داخلی و منابع انسانی و مالی موجود بوده، اما نقش توسعه تکنولوژیکی و فناوری نباید نادیده گرفته شود.

اجرای خط مشی, خط مشی دفاعی, صنعت نظامی, بومی سازی صنایع دفاعی