معصومه بویی منجی - هنرآموز آموزش و پرورش( خوزستان، شهرستان کرخه، هنرستان حضرت سمیه س).کارشناس ارشد طراحی پارچه و لباس دانشگاه آپادانا شیراز

. امروزه فضای آموزشی صرفا یک محیط خشک اعم از میز، تخته، صندلی، نیمکت و... اقلام فیزیکی نیست؛ محیط آموزشی شاملگروه های فیزیکی، روانشناسی، فضاسازی های بر اساس رنگ، نشانه و... خواهد بود. محیط آموزشی به عنوان عاملی محرک و پویاخود در بطن اموزش یک فاکتور از عوامل یادگیری عمیق و موثر است. رنگ به عنوان اساسی ترین جلوه از چیدمان فضای آموزشی،یکی از نشانه های هویت مکانی در مدارس است. در زمینه روانشناختی محیط، رنگ به عنوان یکی از عوامل محیطی مطرح میباشدکه تاثیر زیادی بر ادراک و رفتار انسان دارد. در بررسی عملکرد روانی- ذهنی افراد از شاخص هایی استفاده میشود که نشان دهنده وضعیت شناختی فرد میباشد. علاوه بر این ا ز مولفه های مهم آموزش، فضای آموزش است؛ به صورت جزئی تر البسه ی دانش آموزان از مواردی استکه میتوان طیف گسترده ای از دنیای بازی با رنگ را در آن پیاده کرد و محیط آموزشی را پویا و محرک و نشاط آور ساخت. طیف رنگ ها دنیایی از معانی را شامل میشود؛ هریک به عنوان نشانه ای از معانی روانشناسی تعریف میشود. وجود رنگ مطلوب در فضاهای آموزشی میتواند تاثر مثبت و بسزایی در فرآیند آموزش داشته باشد. در این مقاله با استفاده از روش تحلیلی _ مروری نویسنده سعی داشته گفتمانی بین طیف رنگ ها و نشنانه شناختی روانشناسی در لباس دانش آموزان را بررسی کند

رنگ، روانشناسی رنگ، نشانه های شناختی، لباس مدارس