مهسا محمدحسینی حیران
فریبا نوروش پور
نرگس یزدانی

پژوهش حاضر با هدف شناسایی میزان اثربخشی روش تدریس فعال بر خلاقیت و عزت نفس دانش آموزان دختر انجام شد. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت و روش تحقیق از نوع طرح شبه آزمایشی پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه هدف، دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی مدارس شهر کرج است که از بین آنان تعداد ۴۰ نفر با استفاده از نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل (۲۰) و آزمایش (۲۰) قرار گرفتند. در ادامه برای گردآوری داده های موردنیاز از آزمون خلاقیت تورنس و مقیاس سنجش کوپر اسمیت استفاده شد، برای تعیین روایی آن ها از روایی محتوایی و برای به دست آوردن پایایی نیز از ضریب آلفای کرونباخ بهره گرفته شد، مقدار آن در پرسشنامه های مذکور به ترتیب ۰/۹۰ و ۰/۸۵ محاسبه گردید. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس چند متغیره نشان داد استفاده از روش تدریس فعال هنر، بر افزایش خلاقیت دانش آموزان در ابعاد قابلیت انعطاف پذیری، ابتکار، بسط و سیالی موثر بوده است. همچنین استفاده از روش تدریس فعال هنر باعث رشد عزت نفس فردی، خانوادگی، تحصیلی و اجتماعی فراگیران می شود. بنابراین هنر قادر است شرایطی فراهم کند تا دانش آموزان به بیان افکار و اندیشه های نوآورانه خود به دور از هرگونه دغدغه ای بپردازند تا در آینده با کمک آن بتوانند بهتر فکر کنند و با حس ارزشمند بودن در جامعه خلاقانه به برخورد با مسائل فردی و اجتماعی بپردازند

روشهای تدریس،معلمین،اول ابتدایی