عطاءاله جودوی - استادیار گروه علوم و مهندسی آب، مرکز آموزش عالی کاشمر، کاشمر، ایران
شیوا قلی زاده سرابی - عضو هیات علمی گروه هیدروانفورماتیک، مرکز پژوهشی آب و محیط زیست شرق (EWERI)، مشهد، ایران
میثم مجیدی خلیل آباد - استادیار گروه علوم و مهندسی آب، مرکز آموزش عالی کاشمر، کاشمر، ایران
نجمه مجیدی خلیل آباد - عضو هیات علمی گروه هیدروانفورماتیک، مرکز پژوهشی آب و محیط زیست شرق (EWERI)، مشهد، ایران
عباس ابراهیمی - مدیر دفتر مطالعات پایه منابع آب، شرکت آب منطقه ای خراسان شمالی، بجنورد، ایران
اعظم رونقی - کارشناس دفتر مطالعات پایه منابع آب، شرکت آب منطقه ای خراسان شمالی، بجنورد، ایران

در حال حاضر، اغلب آبخوان های آبرفتی در کشور دارای شبکه پایش سطح آب زیرزمینی هستند اما برای پاسخ به این سوال که آیا شبکه پایش مذکور توانسته است اهداف مدیریتی منابع آب را تامین و تصویر نسبتا دقیق از وضعیت آبخوان ها را ارائه کند، نیاز به بررسی وجود دارد. بنابراین ضروری است که وضعیت و کارآمدی چاه های مشاهده ای موجود ارزیابی شود و در صورت نیاز، شبکه پایش اصلاح و یا بازطراحی شود. در این پژوهش، تلاش شده است با تلفیق اطلاعات هیدروژئولوژیکی و عملیات ویدئومتری، وضعیت ساختمان چاه های مشاهده ای موجود و ارتباط آنها با آبخوان بررسی شود. مطالعات هیدروژئولوژیکی به این سوالات پاسخ می دهد که آیا ممکن است بیش از یک لایه آبدار در محل چاه مشاهده ای وجود داشته باشد و یا عوامل خارجی بر نوسانات سطح آب موثر باشد. همچنین عملیات ویدئومتری که برای اولین بار در ایران در چاه های مشاهده ای انجام شده نشاندهنده سلامت لوله جدار و لوله مشبک و طول ستون آب در این چاه ها می باشد. چارچوب پیشنهادی در این تحقیق، برای ارزیابی وضعیت شبکه پایش سطح آب زیرزمینی در آبخوان آبرفتی شیروان در استان خراسان شمالی به کار گرفته شد. نتایج نشان داد، از تعداد ۱۷ حلقه چاه مشاهده ای موجود در آبخوان آبرفتی شیروان، یک حلقه به دلیل عدم ارتباط با آبخوان اصلی کارایی لازم را نداشته است، تعداد شش حلقه به دلیل گرفتگی اسکرین نیاز به احیا دارند و سه چاه مشاهده ای در حال خشک شدن هستند.

چاه مشاهده ای, شبکه پایش, مدل مفهومی آبخوان, ویدئومتری