محمدیار حسینی - استادیار گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی دانشگاه ایلام، ایلام، ایران
سارا خدری - دانش آموخته کارشناسی ارشد کنترل کیفی مواد غذایی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران
حامد حسن زاده - استادیار گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی دانشگاه ایلام، ایلام، ایران
بابک قنبر زاده - استاد گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی دانشگاه تبریز، ایران

نانوکامپوزیت های موجود در بسته بندی های فعال در مقایسه با بسته بندی های معمولی که تنها به عنوان یک مانع در جهت محافظت از مواد غذایی در برابر محیط بیرونی طراحی شده اند، دارای عملکرد و فواید بیشتری هستند. هنگام استفاده از این بسته بندی ها باید به جنبه های سلامت غذا نیز توجه شود و میزان مهاجرت نانوذرات به سطوح مواد خوراکی تحت کنترل قرار گیرد؛ زیرا امکان بلعیدن این ذرات به همراه مواد غذایی وجود دارد. همچنین علاوه بر ایجاد مشکلات پوستی، به دلیل قابلیت رها شدن در محیط، می تواند منجر به بروز مشکلات تنفسی نیز شود. اغلب سیستم های فعال بسته بندی شامل ترکیبات ضدمیکروبی هستند که هم زمان با رشد و تکثیر میکروارگانیسم ها، در سطح ماده ی غذایی آزاد و موجب بازداری از رشد آن ها و جلوگیری از فساد مواد غذایی می شوند که شدت این اثر به ماهیت ماده ی ضدمیکروبی بستگی دارد. در این میان سیستم های فعال نانو کامپوزیتی، شامل عوامل ضدمیکروبی در مقیاس نانو است که به دلیل افزایش نسبت سطح به حجم، قادر است سطح درگیر در واکنش میان ماده ی غذایی و اجزای ضدمیکروبی را گسترش دهد و به نحو کارآمدتری در مقایسه با ترکیبات همانند خود در جهت افزایش عمر مفید مواد غذایی ایفای نقش نماید.

بسته بندی فعال, نانوکامپوزیت, خاصیت ضدمیکروبی نانوذرات