CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

اثرات هیپوگلایسمیک غیروابسته به انسولین عصاره هیدروالکی ترکیبی گیاهان دارویی برگ خرزهره، ریشه کبر، ژل گیاه صبرزرد، دانه هویج فرنگی و دانه کرفس در موش های صحرایی نر سالم و دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

عنوان مقاله: اثرات هیپوگلایسمیک غیروابسته به انسولین عصاره هیدروالکی ترکیبی گیاهان دارویی برگ خرزهره، ریشه کبر، ژل گیاه صبرزرد، دانه هویج فرنگی و دانه کرفس در موش های صحرایی نر سالم و دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
شناسه ملی مقاله: JR_MUQ-8-7_009
منتشر شده در در سال 1393
مشخصات نویسندگان مقاله:

مصطفی کاظمیان منصورآباد - University of Qom
منصور ابراهیمی - University of Qom
مرضیه زمانی - Kharazmi University
رضا حیدری فر - University of Qom
حدیث روزمه گیر - Islamic Azad University

خلاصه مقاله:
زمینه و هدف: استفاده از درمان های غیرشیمیایی (گیاهان دارویی)، رویکرد جدیدی در کنترل بیماری دیابت است. این مطالعه با هدف تعیین اثر عصاره هیدروالکلی ترکیبی گیاهان دارویی موثر جهت درمان دیابت در موش های صحرایی نر سالم و دیابتی شده، و مقایسه این اثر با تاثیر داروی گلی بنکلامید انجام شد. روش بررسی: ۳۶ سر موش صحرایی نربه صورت تصادفی در شش گروه تقسیمشدند. گروه کنترل سالم(NC) و دیابتی(DC)، گروه دیابتی دریافت کننده گلی بنکلامید (۶۰۰ میکروگرم بر کیلوگرم)، دیابتی دریافت کننده دوز ۲/۰ گرم بر کیلوگرم (D۰.۲) و ۴/۰ گرم بر کیلوگرم(D۰.۴) و گروه سالم دریافت کننده دوز ۲/۰ گرم بر کیلوگرم عصاره گیاه(N۰.۲). القای دیابت با تزریق درون صفاقی استرپتوزوتوسین تک دوز ۶۰ میلی گرم بر کیلوگرم انجام شد. میزان گلوکز و وزن پس از تزریق استرپتوزوتوسین و ۴ هفته گاواژ و سطح انسولین تنها در انتهای هفته پنجم اندازه گیری شد.داده ها با استفاده از آزمون واریانسیک طرفه و توکی تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی داری، ۰۵/۰p<در نظر گرفته شد. یافته ها: سطح گلوکز خون در گروه D۰.۲ از هفته سوم تا پنجم، کاهش معنی داری (۰۰۵/۰p<) نسبت به DC نشان داد، ولی این نسبت کاهشی در گروه D۰.۴ تنها طی هفته آخر، به صورت معنی دار (۰۱/۰p<) مشاهده گردید. در گروه DG در مقایسه با DC، طی هفته های سوم (۰۰۵/۰p<)، چهارم و پنجم (۰۰۱/۰=p)، سطح گلوکز کاهش یافت. هیچ تغییری در مورد سطح انسولین در گروه های تحت تیمار با عصاره دیده نشد (۰۵/۰p> در D۰.۲ و D۰.۴ با DC)، اما در گروه DG نسبت به DC، افزایش معنی داری (۰۵/۰p<) مشاهده گردید. نتیجه گیری: عصاره ترکیبی مورد بررسی، دارای اثرات کاهنده قند خون در حیوانات دیابتی شده می باشد که این ترکیب در دوز پایین تر تاثیر بهتری دارد، اما مکانیسم این تاثیرات از طریق افزایش سطح انسولین صورت نمی گیرد.

کلمات کلیدی:
Diabetes Mellitus, Glucose, Capparisspinosa L., Nerium oleander L., Aloevera, Daucuscarota, Apiumgraveolens L., Insulin

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1543191/