میثم پوریوسفیان
نوید حامدی
اشکان محمدنژاد

اصطلاح «خطای پزشکی» که در این کتاب به کار رفته است، بر مفهومی دلالت دارد که هم از نظر «دامنه ی اطلاق» و هم «بار معنایی » وسیع می باشد. در حوزه ی علم روانشناسی، اصطلاح خطا، به عنوان پاسخ نادرست به سوالات آزمون با پاسخ نادرست به یک روش تجربی اطلاق می گردد. البته چنین استنباطی، استفاده ی ساده و ظریف از لغت «خطای انسانی» می باشد. افرادی که مسوولیت بازرسی کیفیت را بر عهده دارند، لغت خطا» را به عنوان عامل «اختلال در فرایند تولید» و «عیب و نقص» استفاده می کنند. این هم، همچنان طبقه بندی ساده ای می باشد اما چنین تعریفی هم، نوعی طبقه بندی ساده می باشد که مناسب تبیین اهداف خاصی می تواند باشد. سایرین خطا» را برای توضیح هر نوع اشتباه، سهو، لغزش، فراموشی و ناراستی استفاده می کنند. البته جهت مقاصد عام»، درجاتی از بار معنایی عاطفی لازم است ولی جهت «بیان حقایق عینی» می بایست ویژگیهای خاص (اصطلاحی) وجود داشته باشدروش تحقیق کتابخانه ای می باشد .

خطا،درمان،مراکز،بیمارستان ها