حسین حسین زاده کوهی - دانشجوی کارشناسی ارشد منابع آب، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران
محمدحسین نیک سخن - دانشیار، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران
محمدرضا حسنی - دانشجوی کارشناسی ارشد منابع آب، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران
سیدفرید موسوی جنبه سرایی - دانشجوی کارشناسی ارشد منابع آب، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران

افزایش جمعیت و گسترش شهرنشینی و بدنبال آن افزایش سطوح نفوذ ناپذیر موجب افزایش حجم رواناب شهری شده و سیستم های جمع آوری رواناب، که عموما با دوره بازگشت مشخصی طراحی شده اند را دچار مشکل می کند. در این پژوهش به کمک شاخص های آسیب پذیری و اطمینان پذیری، عملکرد شبکه جمع آوری آب سطحی منطقه ده شهرداری تهران مورد ارزیابی قرار گرفت. در این راستا با استفاده از مدل شبیه ساز سیلاب شهری SWMM منطقه مورد مطالعه از لحاظ هیدرولیکی و هیدرولوژیکی شبیه سازی گردید سپس با استفاده از دو شاخص ذکر شده، عملکرد شبکه تحت دوره بازگشت های ۲، ۵ و ۱۰ سال مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاکی از آن است آسیب پذیری سیستم با افزایش دوره بازگشت بارش طراحی به طرز قابل ملاحظه ای افزایش می یابد. همچنین کاهش قابلیت اطمینان پذیری سیستم با افزایش دوره بازگشت حاکی از افزایش کانال های سیلابی می باشد.

شاخص آسیب پذیری، شاخص اطمینان پذیری، مدل SWMM ، شبکه جمع آوری آب سطحی، رواناب شهری، دوره بازگشت