سید ابوالقاسم قریشی گلوگاهی - گروه معماری، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران
بهنام رجبی فر - گروه معماری، واحد قائمشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائمشهر، ایران.
سیده علیا عمادیان - گروه روانشناسی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران.

فضاهای باز مدارس به عنوان مهم ترین ابزار یادگیری، محیط های آموزشی را به عامل تحریک کننده برای رشد فکری و فیزیکی دانش آموزان تبدیل کرده است. این پژوهش به روش توصیفی و تحلیلی و با تکیه بر داده های حاصل از مصاحبه و پرسشنامه انجام شده است. یافته های پژوهش نشان از آن دارد که پاسخ دهندگان بر عوامل محیط فیزیکی و بصری فضاهای باز آموزشی چون: تنوع در بافت، رنگ، نور، مصالح و عناصر خاطره انگیز در طراحی فرم ها، سطوح و دیوارها، کف پوش ها و سقف های نیمه باز در فضای باز مدارس و عدم وجود فضاهای بلااستفاده در حیاط برای کودکان و ایجاد فضاهای استاندارد، متناسب با مقیاس کودکان و انعطاف پذیربودن فضاها بازی و ورزشی به لحاظ فرمی، استفاده از المان های آشنای فرهنگی و آموزشی به جهت ایجاد حس تعلق و خاطره انگیزی در فضاهای باز مدارس و شبیه سازی طبیعت بکر در بخشی از محوطه، به منظور گذراندن اوقات فراغت و آموزش و همراهی بیشتر آنان با طبیعت و افزایش و تنوع فضای سبز مناسب و نیز مبلمان منعطف در محوطه و فضاهای تعریف شده قابل انعطاف در فضای باز آموزشی به جای یک حیاط سیمانی خالی از روح تاکید دارند. همچنین مولفه های کیفی از اهمیت خیلی بالاتری نسبت به مولفه های فردی و اجتماعی برخوردار است و الزام توجه بیشتر به آن به عنوان عاملی زنده در کیفیت فعالیتهای ﺁموزشی می تواند موجب شکل گیری بستری مطلوب، پاسخگوی نیاز دانش آموزان گردد.اهداف پژوهش: شناسایی مولفه های تاثیرگذار بر کالبد فیزیکی انعطاف پذیر در فضاهای بازآموزشی.. شناخت و ارزیابی نقش عوامل محیط فیزیکی و بصری در ایجاد فضای مطلوب آموزشی.سوالات پژوهش:چه مولفه هایی از کالبد فیزیکی انعطاف پذیر در فضاهای بازآموزشی تاثیرگذار است؟. نقش عوامل فیزیکی بصری و هنری در ایجاد فضای مطلوب آموزشی چیست؟

فضاهای باز آموزشی, انعطاف پذیری, کیفیت محیط