امین غلامی - پژوهشگاه علوم ورزشی، تهران، ایران.
امیرحمزه سبزی - گروه تربیت بدنی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

مقدمه: یکی از مشخصه های بارز کودکان مبتلابه اختلال هماهنگی رشدی، کنترل قامت ضعیف است. این کودکانکمتر قادر به کنترل تعادل خود در موقعیت های متغیر هستند به این دلیل که آنها به اختلالات تعادلی در مقایسهبا همسالان خود آهسته تر پاسخ می دهند. ازاینرو هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر تمرینات ادراکی-حرکتیو دهلیزی بر عملکرد تعادلی کودکان مبتلابه اختلال هماهنگی رشدی بود.روش کار: این مطالعه از نوع تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود که در آن ۴۵ کودک مبتلابه اختلال هماهنگی رشدی به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار گرفتند. بهمنظور ارزیابی تعادل پویا و ایستا به ترتیب از آزمون های راه رفتن پاشنه - پنجه و آزمون اصلاح شده لک لک استفادهگردید. یک گروه آزمایش پروتکل های تمرینات دهلیزی و و گروه دیگر تمرینات ادراکی-حرکتی را به مدت ۱۲جلسه، هر هفته سه جلسه و هر جلسه ۴۵ دقیقه انجام دادند. داده های به دست آمده از سنجش های پیش آزمون وپس آزمون با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیره مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند.یافته ها: براساس نتایج بدست آمده، هر دو برنامه تمرینی یعنی تمرینات دهلیزی و ادراکی-حرکتی بر بهبود تعادلایستا و پویا در کودکان مبتلابه اختلال هماهنگی رشدی نسبت به گروه کنترل تاثیر داشت اما تفاوتی بین میزانتاثیرگذاری آنها یافت نشد.نتیجه گیری: مداخلات ۱۲ هفته ای تمرینات دهلیزی و همچنین تمرینات ادراکی-حرکتی می تواند در بهبود تعادلپویا و ایستا کودکان مبتلابه اختلال هماهنگی رشدی موثر باشد.

تعادل ایستا، تعادل پویا، تمرینات دهلیزی، تمرینات ادراکی-حرکتی، اختلال هماهنگی رشدی