مهسا محبی آریا - کارشناس ارشد روان شناسی بالینی، گروه روان شناسی بالینی، دانشکده علوم انسانی، واحد آشتیان، دانشگاه آزاد اسلامی،آشتیان، ایران.
سیدعلی آل یاسین - استادیار روان شناسی بالینی، گروه روان شناسی بالینی، دانشکده علوم انسانی، واحد آشتیان، دانشگاه آزاد اسلامی، آشتیان، ایران.

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر ترس از ارزیابی منفی و توجه متمرکز بر خود در زنان دارای اختلال اضطراب فراگیر بود.روش کار: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون و پیگیری سه ماهه با گروه کنترل بود. جامعه -آماری شامل زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر قم در سال ۱۴۰۰ بود که بر اساس مصاحبه تشخیصی و پرسشنامهمقیاس ۷ سوالی اضطراب فراگیر، تعداد ۲۴ زن به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی، در دوگروه ۱۲ نفری آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش تحت ۹ جلسه ۹۰- ۶۰ دقیقه ای درمان شناختی رفتاری بر -اساس پروتکل گروهی )ویلدرموت، ۲۰۰۸ ( قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. ابزار پژوهش عبارتنداز: پرسشنامه های ترس از ارزیابی منفی)واتسون و فرند ؛ ۱۹۶۹ ( و کانون توجه وودی، چامبلس و گلاس ) ۱۹۹۷ (. دادهها بااستفاده از نرم افزار آماری SPSS و اجرای آزمونهای توصیفی و استنباطی از جمله تحلیل کوواریانس چند متغیره و تکمتغیره تجزیه و تحلیل شد.نتایج: یافته های حاصل از پژوهش نشان داد که درمان شناختی رفتاری توانسته نشانه های اضطراب فراگیر را نسبت بهگروه کنترل کاهش دهد.نتیجه گیری: در نتیجه، درمان شناختی رفتاری میتواند به عنوان یک مداخله موثر برای زنان مبتلا به اختلال اضطرابفراگیر مورد توجه قرار داده شود.

درمان شناختی رفتاری، اختلال اضطراب فراگیر، ترس از ارزیابی منفی، توجه متمرکز برخود.