پریسا شجاعی - دانشجوی دکتری مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، دانشگاه علو
آمنه ستاره فروزان - استادیار دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی

استفاده از وسایل مختلف حمل و نقل در قرن 21 یکی از شاخصهای یکشهر سالم به شمار می رود .نزدیک بودن خطوط ارتباط ی مختلف به یکدیگر علاوه بر این که رفت و آمد را برا ی افراد جامعه تسهیل می کند، از بروز ترافیک هم جلوگیری کرده و هزینه های رفت و آمدی را نیز کاهشمی دهد. حمل و نقل شامل طیفی از عوامل اجتماعی، محیطی و اقتصادی خارج از بخش بهداشت و درمان است که اثرات آن بر سلامت شناخته شده است. بنابراین در تدوین برنامه ها و سیاست حمل و نقل، لحاظ کردن تعیین کننده های سلامت ضروری است. از آن جا که سیاست ها، قوانین و برنامه های هر جامعه از طریق شرایط حاکم بر محیط زندگی افراد می توانند اثرات خود را در نهایت بر سلامت مردم و بهره مندی عادلانه آنان از فرصت های سلامت اعمال می نماید، لازم است که در سیاست گذاری ها و برنامه ریزی های اجتماعی به سلامت توجه خاصی مبذول داشت. به این منظور نیاز به ابزار و روش هایی است تا به وسیله آن بتوان اثرات سیاست ها و پروژه ها و برنامه های کلان را بر سلامت جمعیت ها بررسی نمود. در حال حاضر در دنیا روش ها و ابزارهای مختلفی در این زمینه به کار گرفته می شود که تحت عنوان ارزیابی اثرات سلامتی نامیده می شود که کاربرد اصلی آن تخمین نتایج و شفاف کردن عواقب متعدد یک سیاست بر سلامت است

حمل و نقل، ارزیابی تأثیرات سلامتی، برنامه