حسن احسان دوست - دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان،ایران
محمود فرزین - دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان،ایران
مهدی کاروان - دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان،ایران

حسگرهای پلیمری دارای اهمیت فراوان در حوزه های ساختسامانه های اندازه گیری دقیق، حسگرهای الکتریکی و رباتیک نرمو زمینه های زیستی می باشند. با اینوجود، افزودن مواد نانو رسانادر نانوکامپوزیت ها باعث افت خواص کشسانی-رسانایی نمونه هامی گردد که منجر به کاهش گیج فاکتور حسگر می شود. در اینتحقیق، حسگرهای نانوکامپوزیتی رسانا بر اساس نانوکامپوزیتهای رسانای الکتریکی پلی یورتان (TPU) تقویت شده با نانوذراتگرافیت (GNP) توسط روش ترکیب مذاب اکسترودر-میکروتزریقو روش حلال مورد بررسی قرار گرفته و خواص کششی و مقاومتالکتریکی آنها مورد ارزیابی قرار می گیرد. نتایج نشان داد روشحلال نسبت به روش میکرو-تزریق در ساخت نمونه های حسگربرتری داشته بطوریکه این روش منجر به ساخت نمونه هاینانوکامپوزیتی با درصد زنی ۱۰ گرافیت با خاصیت کشسانی بالا و گیج فاکتور بیش از ۳۲ شد بطوریکه رسانایی وابسته به عواملیچون درصد حلال و مقادیر GNP دارای مقادیر متغیر است.

پلی یورتان ترموپلاستیک، نانوذرات گرافیت، گیج فاکتور، حسگرکرنشی.