کریم چشم براه - دانشجوی کارشناسی ارشد تغذیه دام، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی
جمال سیف دواتی - استاد تمام گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی
حسین عبدی بنمار - استاد تمام گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی
رضا سیدشریفی - استاد تمام گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی
کاوه خسروی - دکترای حرفه ای دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز
صیاد سیف زاده - دکترای تغذیه دام، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی

هدف از این پژوهش بررسی اثرات سطوح مختلف جلبک اسپیرولینا بر عملکرد رشد گوساله های شیرخوار بود. بدین منظور تعداد ۳۲ راس گوساله هلشتاین با میانگین سنی ۱ الی ۵ روز و میانگین وزنی ۱±۳۸ کیلو گرم در قالب طرح کاملا تصادفی با ۴ تیمار و ۸ تکرار انتخاب شدند. تیمارهای آزمایشی شامل: ۱) جیره پایه بدون افزودنی، ۲) جیره پایه به همراه ۱ درصد جلبک اسپیرولینا، ۳) جیره پایه به همراه ۲ درصد جلبک اسپیرولینا ، ۴) جیره پایه + ۳ درصد جلبک اسپیرولینا بودند. نتایج نشان داد که وزن نهایی و افزایش وزن روزانه گوساله های شیرخوار تحت تاثیر افزودن جلبک اسپرولینا قرار گرفت بطوریکه سطح ۳ درصد بیشترین وزن نهایی و افزایش وزن روزانه را داشت. استفاده از جلبک در سطوح های مختلف مصرف خوراک را در مقایسه با گروه شاهد افزایش داد. ضریب تبدیل خوراک در گروههای دریافت کننده ۲ درصد جلبک اسپرولینا کمترین میزان نسبت به سایر تیمارهای آزمایشی بود. به طور کلی نتیجه گیری می شود که استفاده از جلبک اسپرولینا سبب بهبود عملکرد رشد گوساله های شیرخوار می شود.

جلبک اسپیرولینا، عملکرد رشد، گوساله های شیرخوار