امیرحسین مجیدی راد - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
سعید حدیدی مود - استادیار،دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد

به منظور ارزیابی کیفیت ساختاری قطعات مهندسی باید تنش پسماند به عنوان عاملی مهم در نظر گرفته شود از این رو دقت ونحوه اندازه گیری این تنش از اهمیت ویژه ای برخوردار است. یکی از روش های نیمه مخرب متداول که امروزه مورد توجه می باشد , روش سوراخکاری عمیق (Deep Hole Drilling) است.اساس این روش آزادسازی مکانیکی کرنش (Mechanical Strain Relief) می باشد.در این مقاله ابتدا به شبیه سازی این فرایند پرداخته شده ونتایج حاصل با حل تئوری مساله مقایسه می شود. علاوه بر آن از مقایسه حل عددی با حل تحلیلی صحت شرایط و نحوه مدلسازی بررسی می شود. سپس به بررسی پارامترهای مختلف فرآیند پرداخته و موارد پیشنهاد شده از سوی شرکت VEQTER مورد بحث وبررسی قرار می گیرد. در نهایت با توجه نتایج بدست آمده , مناسبترین پارامترهای فر آیند برای مساله مورد نظر ارائه می شود. نهایتا به بررسی تاثیراثر پلاستیسیته بر دقت نتایج بدست آمده از تکنیک DHD۱ پرداخته می شود . پس از حصول اطمینان ازصحت مدلسازی مربوطه و نیز بررسی دقت روش DHD در راستای ضخامت قطعه , مشاهده شدکه باتغییر پارامترهای فرآیند می توان دقت تکنیک را تاحدقابل ملاحظه ای افزایش داد . همچنین با افزایش میزان پلاستیسیته رفته رفته از دقت روش کاسته شده و با نزدیک شدن مقدار تنش پسماند به تنش تسلیم مقدار بدست آمده از شیوه سوراخکاری عمیق به هیچ عنوان جوابگو نخواهد بود.

سوراخکاری عمیق (DHD)، پلاستیسیته، تنش پسماند، دوربری(Trepanning)