مهدی استادی جعفری - کارشناس ارشد برنامه ریزی حمل و نقل، شرکت مهندسی مشاور آتیه ساز شرق
حامدرضا حیدری می آبادی - کارشناس ارشد برنامه ریزی حمل و نقل

افزایشنیاز روزمره به توسعه بخش حمل و نقل بهعنوان یکی از ارکان اساسی توسعه یافتگی از یکسو و گسترشمعضلات ناشی از حمل و نقل از قبیل نرخ فزاینده تصادفات رانندگی، مصرف بیرویه منابع طبیعی وانرژی، تولید آلایندههای مخرب سلامت انسان و محیطزیست و هزینههای کلان ناشی از این موارد از سوی دیگر، ضرورت دستیابی به حمل و نقل پایدار را تقویت مینماید. به این منظور، شناخت صحیح از وضعیتپایداری حمل و نقل، میتواند نه تنها روند گذشته را ارزیابی نماید، بلکه این امکان را فراهم میکند تا سیاستگذاری و برنامه ریزی دقیقتری برای آینده صورت پذیرد. در مقاله حاضر تلاشگردیده ضمن تعریفابعاد پایداری حمل و نقل، مدلهای بهکارگیری شده و قابلیت هر کدام از آنها در خصوصارزیابی و مدلسازی حمل و نقل پایدار ملی معرفی شوند. در ادامه جهت شناخت صحیح از وضع موجود و اندازهگیری سطحپایداری حمل و نقل، مدل ارزیابی شاخص مبنا ارائه و بر اساس آن، با درنظرگیری اولویتهای توسعه پایدار، روند جامعی جهت برنامه ریزی و مدیریتیکپارچه ملی پیشنهاد شود.

توسعه پایدار، حمل و نقل پایدار ملی، مدل ارزیابی شاخصمبنا