احمد منصوریان - عضو هیات علمی مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی
قاسم صمدی ویک - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب

تحقیق و بررسی در خصوص امکان استفاده از تراشه آسفالت به عنوان تمام یا بخشی از مصالح لایه­های روسازی به­صورت روز افزون در حال انجام است؛ از جمله دلایل این موضوع را می­توان ملاحظات اقتصادی و زیست محیطی برشمرد. در این فرآیند تراشه آسفالت جایگزین بخشی از سنگدانه­های موجود در بتن یا آسفالت می شود. باتوجه به اینکه مطالعات گذشته عمدتا بر تاثیر منفی تراشه آسفالت روی مقاومت شکست و مقاومت فشاری بتن اذعان دارند و از طرفی مطالعات محققان اثر مثبت الیاف روی مقاومت بتن سیمانی را نشان می­دهند، در تحقیق حاضر اثر الیاف پلی پروپیلن، پلی الفین و فولادی بر خصوصیات مکانیکی بتن حاوی تراشه آسفالت مورد ارزیابی قرار گرفته است. برای این منظور سه در­صد متفاوت (­­­۲، ۵ و ۸ درصد وزنی عیار سیمان)­ از هر یک از انواع الیاف به بتن حاوی ۱۵، ۳۰ و ۴۵ درصد تراشه آسفالت اضافه شد و روی این نمونه­ها، آزمایش­های مقاومت فشاری، مقاومت کششی و مقاومت شکست انجام گرفت. نمونه­های مورد استفاده در آزمایش مقاومت شکست، به­شکل نیم­دیسکی و دارای سه عمق شکاف ۲۵، ۳۲ و ۳۸ میلی­متر بودند. بررسی نتایج آزمایش­های انجام شده نشان داد که عمدتا اضافه کردن الیاف به بتن حاوی تراشه آسفالت، به افزایش ناچیز (تا ۷ درصد) در مقاومت فشاری، افزایش نسبتا کم (تا ۱۹ درصد) در مقاومت کششی و اثر قابل ملاحظه (تا ۳۰ درصد) بر مقاومت شکست منجر می­شود.

الیاف, بتن, تراشه آسفالت, مقاومت, شکست