نقش مشارکت شهروندان در پایداری مدیریت شهری

از ابعاد اصلی توسعه پایدارشهری مدیریت یکپارچه شهری، حکمروایی خوب شهری و مشارکت است. در گذاشته آنچه بر نظام مدیرت شهری ایران حاکم بوده برنامه ریزی متمرکز و از بالا به پایین بود که نمی توانست مشکلات شهری را بر طرف کند و نیازها و خواست های ساکنین را برآورده نماید. به همین دلیل در چند دهه اخیر برنامه ریزی و مدیریت با مشارکت شهروندان در نظام مدیریت شهری مطرح شده است. علی رغم پیشینه طولانی شهرنشینی و وجود الگوهای سنتی در ایران پیروی از الگوی متمرکز برنامه ریزی و مدیریتی امکان دخالت و مشارکت شهروندان رادر اداره امور شهر ها نداده است.در چنین شرایطی نظام مدیریت شهری به منظور کاستن از مسائل و مشکلات رو به فزونی شهرنشینی در جستجوی راههای برای تسهیل و بهبود اداره امور شهرها است. این مهم هنگامی تحقق می یابد که ساکنان شهر را در اداره امور شهرها دخالت داد.