جعفر جمال - کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه بیرجند
مرادعلی واعظی - استادیار/زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه بیرجند

نوستالژی یک اصطلاح رواشناسی است و به طور کلی رفتاری است ناخودآگاه توام با نوعی احساس فراق. این احساس زمانی دست میدهد که آدمی با گذشت زمان، قدر چیزی را که در گذشته از آن برخوردار بوده بهتر شناخته باشدو محرومیت ازآن، او را متاثر میگرداند. آنچه باعث دلتنگی نسبت به گذشته ها میشود، یادآوری خاطرات است؛ این کاربرد را، میتوان نوعی نوستالژی نامید. البته نوستالژی می تواند در بسیاری از زمینه ها بروز یابد: یاد گذشته های دور و نزدیک، ایام وصال، یادآوری خاطرات شیرین دوران کودکی و جوانی، غم و درد پیری، اندیشیدن به مرگ، ناکامی عاطفی و سایر موارد تاثیرگذار بر روح و روان انسان. هدف ما در این پژوهش، بررسی وجوه خاطرات تاریخی، فرهنگی و اساطیری، با روش توصیفی - تحلیلی است و این مهمترین مسئله و نکته ای است که ابوالفضل بیهقی در قالب داستان یا روایت در کتاب ارزشمندخود متجلی نموده است.

ابوالفضل بیهقی، نوستالژی، غزنویان، تاریخ بیهقی، تحلیل محتوا.