الهه رامشینی - کارشناس ارشد علوم ارتباطات، دانشگاه آزاد اسلامی قوچان

ابوالفضل بیهقی از برجسته ترین تاریخ نگاران و نثرنویسان زبان فارسی است. تاریخی که بیهقی نوشته از ویژگیهای متعددی برخوردار است که در هیچیک از دیگر کتابهای تاریخی به چشم نمی آید. صاحبنظران حوزه ادبیات و تاریخ به درستی بیهقی را به عنوان یک تاریخ نگار، پژوهشگر و حقیقتیاب ستوده اند. شاید یکی از جنبه های مهم در این کتاب جنبه »خبرنگاری« اوست که تابهحال به آن کمترتوجه شده است. بیهقی استعداد شگرفی در مشاهده و ثبت جزئیات و صحنه آرایی و به تصویر کشیدن و ثبت رویدادهای زمان خود دارد. او معیار گردآوری اخبار را راستگویی و ثقه بودن گوینده و گواهی دادن خرد بر درستی آن میداند و در اینباره مینویسد: »و اخبار گذشته را دو قسم گویند که آن را سه دیگر نشناسند: یا از کسی بباید شنید و یا از کتابی بباید خواند و شرط آن است که گوینده باید که ثقه و راستگوی باشد و نیز خرد گواهی دهد که آن خبر درست است....« در این مقاله، کوشش شده است شیوه نگارش و ثبت رویدادهای تاریخی توسط ابوالفضل بیهقی از منظر »خبرنگاری« بررسی شود.

تاریخ بیهقی، ابوالفضل بیهقی، خبرنگار، خبر.